Voordat ikvier jaar geleden begon aan mijn studie, was ik in de veronderstelling dat Nederland een inclusieve samenleving was. Helaas is dit beeld in de loop der jaren sterk veranderd. Het is mij zowel gaan opvallen dat mensen met een baarmoeder regelmatig geobjectiveerd worden, opmerkingen die hier onder vallen en ik bijvoorbeeld te horen krijg zijn: “Lach eens lief” en/of “Als je jezelf wat extra opmaakt, ben je zo binnen”. Daarnaast heb ik mij, als vrouw, ook niet altijd op waarde geschat gevoeld, en helaas is dit voor mensen van kleur, mensen met een handicap of andere diagnostisering(?) ook vaak deel van de harde (oneerlijke) realiteit. Een wereld waarin aannames de dialoog (en het denkbeeld van de mens) regeert in plaats van andersom. Ondanks mijn frustratie die het teweeg brengt, kan en wil ik deze frustratie ook omzetten (in wilskracht) om zo de samenleving inclusiever te maken. In mijn utopie (en hopelijk ooit de werkelijkheid) zou PINK het voorbeeld worden van een samenleving waarin moelijkheden en taboes besproken worden, waarin niet alleen naar veiligheid (op welke manier dan ook) gestreefd wordt maar hier actief naar gehandeld wordt en vooral naar een samenleving waar er geen ruimte is voor aannames en/of vooroordelen en iedereen gezien wordt voor wat hij/zij/hen is.

Ik ben van jongs af aan al - onbewust - een enorme feminist. Ik kon en kan enorm boos worden om ongelijkheid en onrechtvaardigheid. Ik voelde me als vrouw vaak niet serieus genomen en anders behandeld. Op een gegeven moment leerde ik meer over andere vormen van discriminatie, zoals racisme en validisme. Sindsdien noem ik mezelf een intersectioneel feminist! Ik ben dan wel een witte cis-gender vrouw, maar dat betekent niet dat ik het niet belangrijk vind om me in te zetten voor andere groepen. Natuurlijk ben ik me niet altijd bewust van mijn privileges en zal ik bepaalde dingen over het hoofd zien. Maar daaar word ik dan graag op gewezen. Ik hoop dat we elkaar bewuster kunnen maken van privileges en inclusiviteit!

Ik ben onderdeel geworden van de inclusiviteitscommissie, omdat het voor mij ook lang heeft geduurd voordat ik doorhad hoe belangrijk en hoe moeilijk dit onderwerp is, en omdat ik er zelf ook nog steeds heel veel over moet leren. Juist een organisatie als PINK, die opkomt voor alle groepen in onze samenleving, moet het goede voorbeeld geven en ik draag daar graag aan bij: zowel door zelf meer te leren als door de kennis en het bewustzijn door te geven.