PINK! ontmoet Parti Animaliste
24 september 2017, verslag door Suzanne Onderdelinden en Simone Broekman
Terwijl menig PINK’er nog bij aan het komen is van de zaterdagavond staan Nathalie, Caroline, Simon en Virginie van PA te trappelen van ongeduld om zichzelf aan ons te presenteren. Nathalie Dehan is de vice-voorzitter van de partij. Er zijn enkele collega’s mee waaronder twee verkiesbare kandidaten en een vrijwilliger van de partij. We zitten in de bar van het hostel, wat een tikje rumoerig is maar wat de pret niet mag drukken.
De PA is ontzettend blij om ons te zien, en ze blijven zeggen hoe tof ze het vinden dat wij een jongerenpartij zijn die zich bekommert om dieren. Nathalie is erg vrolijk en we krijgen een stapel stickers, flyers en posters mee, en zij verzint ter plekke dat als wij een filmpje inspreken zij misschien binnenkort ook wel een jongerenafdeling hebben.
Achtergrond
De ideeën voor het oprichten van de partij ontstonden in de zomer van 2014 tijdens het Estivales de la question animale, dit is een jaarlijks terugkerende conferentie in Frankrijk over dierenrechten en dierenwelzijn. Op 14 november 2016 werd de partij officieel gepresenteerd. Nathalie geeft aan dat de partij in vergelijking met zusterpartijen uit het buitenland redelijk laat is opgericht. Dit komt omdat dierenwelzijn tot voor kort nooit een groot issue onder de Fransen was.
Ze vroegen zich af waarom er eigenlijk altijd regelgeving was voor eigenaren van dieren maar nooit voor het welzijn van die dieren zelf. Bijna alle leden hadden al eerder bij een politieke dierenpartij gewerkt, maar hier toch niet gevonden wat zij zochten: hierdoor hadden ze al flink wat politieke en PR-ervaring op zak, wat zeker in hun voordeel heeft gewerkt. Belangrijk is dat zij zich als single-issue willen profileren, omdat dierenwelzijn een erg breed gedragen thema is – zowel binnen links als rechts. En aan beide kanten kunnen zij kiezers halen. De PA laat liever rechts en links achter zich en plaats de dieren op de eerste plaats, en is daarmee ook tevreden als ze zichzelf kunnen opheffen (wanneer ze niet meer nodig zijn).
Stand van zaken
De PA is erg jong: nu bijna een jaar. Het is schipperen met fondsen, zolang ze geen zetel hebben moet de PA het allemaal zelf betalen. Ze gaan meedoen met de gemeenteraadsverkiezingen in Parijs, omdat dit het meeste potentie heeft, en de grootste kans op een zetel vanwege de vele progressieve jongeren in Parijs. Een van de leden van de PA beheert een site waar de mensen kunnen zien welke politici zich hardmaken voor dierenwelzijn. Ook zij kunnen iets hebben aan de PA, en de PA aan hen.
Als er iets is wat de PA goed kan is het zich laten zien. Ze komen zeer professioneel over. Hun insteek is dat als de mensen maar weten dat ze bestaan, de kiezers vanzelf wel komen. Dierenliefhebbers vind je immers overal. Sinds hun oprichting hebben ze meer dan 200 keer krantenartikelen gepubliceerd, radio-interviews gegeven, online blogs geschreven, etc. Nathalie heeft in haar telefoon een hele lijst met journalisten die zij kan bellen als ze iets wil vertellen, die haar inbreng dan ook meestal publiceren. Bovendien wordt hen snel om een reactie gevraagd bij fiasco’s zoals wanneer er undercoverbeelden uit slachthuizen opduiken.
De aanpak om zichzelf zo populair mogelijk te maken stuit ook op weerstand: zo noemen zij bijvoorbeeld de wens om in 2025 de markt voor dierlijke producten met 25% te verkleinen. PA ziet zichzelf hierin als realistisch, omdat Frankrijk nog niet klaar is voor een volledig veganistische levensstijl, vooral op het platteland niet.
Andere PR technieken omvatten bijvoorbeeld het benutten van de extra zendtijd waar politieke partijen recht op hebben. Hier stuitten zij ook op kritiek omdat de promofilm te schattig zouden zijn. Wat men hier dan weer vergeet is dat het niet toegestaan is om schokkende beelden in dergelijke filmpjes te verwerken vanwege de tijdstippen dat het wordt uitgezonden.
Het breekpunt momenteel is de financiële staat. Frankrijk hanteert een regeling waarbij partijen hun campagne op vrouwen en mannen moeten richten, en bij ongelijke verhoudingen wordt er overheidsgeld ingetrokken. Dit om te voorkomen dat partijen al te veel campagne gaan voeren voor de gemiddelde man. Ironisch genoeg is de PA hier slachtoffer van geworden omdat er teveel vrouwen op hen hebben gestemd.
Het lijkt erop dat als de PA maar meer naamsbekendheid had er ook meer stemmen waren geweest, en dit biedt hoop voor de Europese verkiezingen, evenals de aanstaande senaats- en gemeenteraadsverkiezingen.
Onze tijd samen
Later maken we nog een filmpje om het begrip ‘PJO’ te promoten naar de Franse jongerenactivisten. Ook horen we dat de senaatsverkiezingen 10 stemmen voor de PA op hebben geleverd. Dit is helaas niet genoeg voor een zetel, maar omdat zij er nog geen hadden, betekent dit dus wél dat er 10 Senaatsleden voor de PA hebben gestemd, en niet voor hun eigen partij. Dat is een mooi compliment, en we zijn benieuwd wat de volgende verkiezingen de PA brengt.