Penningmeester: Michelle blikt terug
Twee jaar geleden heb ik gesolliciteerd als penningmeester, omdat ik al een tijdje lid was van PINK! en nog niet actief bijgedragen had aan de vereniging, maar dit wel graag wilde. Rond die tijd werd er een nieuweledendag georganiseerd en stond in de uitnodiging daarvoor dat ook leden die al langer lid waren, maar nog niet de stap hadden genomen zich in te zetten voor de vereniging, welkom waren. Op de nieuweledendag sprak ik Joep, destijds bestuurslid ledenbinding, en hadden we het erover wat je kan betekenen voor de organisatie als je nog niet zo bekend bent met politiek (gericht op dier, milieu en duurzaamheid). De conclusie was dat ik me nuttig zou kunnen maken als penningmeester.
Mijn ‘normale’ taken bestaan vooral uit boekhouden: declaraties en facturen inboeken en betalen, bankafschriften inladen en verwerken en de inkomsten en uitgaven in de gaten houden. Het eerste jaar zat daar ook de grootste deel van de ledenadministratie bij; dat wordt nu gedaan door de administratief medewerker (Rada). Op dat vlak heb ik een grote verandering doorgevoerd, zodat de verwerking van de contributie van de combileden niet meer een grote klus is. Dat was een groot knelpunt en het heeft heel wat uren gekost om het op te lossen. Daardoor ben ik nu iets terughoudender om zomaar op een functie in een commissie of bestuur te solliciteren, maar ik ben er wel trots op dat ik het probleem op heb kunnen lossen.
Als penningmeester heb je vooral een taak achter de schermen. Je houdt deadlines in de gaten en zorgt ervoor dat sommige mensen niet te veel geld uitgeven en anderen weer niet te weinig. Je leest het goed, soms is het ook nodig mensen aan te sporen geld uit geven! Voor de continuïteit van onze vereniging is het namelijk nodig dat we investeringen doen, of dat nu inhoudt een andere locatie zoeken of het bouwen van een webshop. Ook kun je je in situaties gaan bevinden die je vooraf niet verwacht. Zo had ik niet verwacht zelf iemand aan te gaan nemen en al helemaal niet verwacht in mijn eentje namens PINK! een bezwaarprocedure en beroepsprocedure te gaan voeren tegen een overheidsinstantie. Dat waren leerzame ervaringen.
Ook leerzaam was de masterclass besturen van de NJR. Daar heb ik Marie-Louise Tiesinga-Autsema, dierenbeschermer van het jaar 1990 en oud-senator van D66, ontmoet die alle deelnemers tips heeft gegeven over besturen in het algemeen en specifieke situaties die zich op dat moment voordeden. Die ervaring zal me het meeste bijblijven, al komt de survivaltrip met de Koninklijke Marine op een goede tweede plaats.
Als lid voor het (PINK!-)leven, ik heb een lidmaatschap tot de destijds maximale leeftijd van 28, zal ik zeker naar activiteiten blijven gaan, maar ik stel me niet herkiesbaar. Dat gezegd hebbende wens ik de nieuwe penningmeester veel plezier!
Meer weten over de sollicitatieprocedure? Dat staat beschreven in dit artikel.