BRUL! Lente 2024: Dieren zijn niet ‘one issue’
Opinie
Tekst door Tristan Lof, Fotografie via Unsplash
Andere partijen willen de Partij voor de Dieren nog wel eens scharen onder de one-issuepartijen. Dat zijn partijen die zich maar op één onderwerp of groep focussen. Op het eerste gezicht klinkt dat logisch; de Partij voor de Dieren zou er immers alleen voor ‘de dieren’ zijn. ‘Waarom zouden we ons druk maken over vlinders, otters en wolven terwijl we te maken hebben met immigratie, woningnood en vergrijzing?’, zouden ze zeggen. ‘Heel schattig, die bevers, maar we hebben wel wat belangrijkers aan ons hoofd.’ Toch klopt dit beeld van de Partij voor de Dieren als one-issuepartij niet. Helemaal als je je bedenkt dat andere partijen zich hard maken voor een veel kleinere groep of bepaalde delen van de bevolking zelfs schaden. Laten we een paar van die partijen eens doornemen:
BoerBurgerBeweging
De partij die toch wel het meest in het oog springt is de BBB. Deze partij zegt zich te bekommeren om ‘de normale Nederlander’ in de regio, maar eigenlijk dient ze vooral de belangen van de agro-industrie. Nederland telt zo’n 50 duizend boerenbedrijven en zo’n 100 duizend boeren (NU.nl, 2023). Daarbij moet je rekening houden dat het aantal boerenbedrijven elke 25 jaar halveert (ironisch genoeg ten gevolge van opschalingen, een maatregel die de BBB koestert). De landbouwdieren baten sowieso niet bij deze partij. Integendeel zelfs: als het aan de BBB ligt zullen er nóg meer varkens, koeien, schapen, geiten, ganzen en kippen lijden in steeds groter wordende megastallen. Kort gezegd behoort een schamele 0,59 procent van de Nederlandse menselijke bevolking tot de doelgroep van deze partij.
Christelijke partijen
De christelijke partijen dan, dienen die de hele bevolking? Ook dat valt tegen. Veel van deze partijen, waaronder het CDA, de ChristenUnie en de SGP, komen grofweg op voor de waarden van een derde van de menselijke bevolking. Slechts 18,2 procent van de Nederlanders noemt zichzelf namelijk nog katholiek en 13,2 procent protestants (CBS, 2023). Ook NSC kunnen we scharen onder de christelijke partijen, aangezien zij qua stemgedrag het meest overeenkomen met de SGP (NRC, 2023). Natuurlijk zijn niet alle christenen even actief binnen de kerk en zetten velen zich in voor andere onderdrukte groepen of bestrijden ze klimaatverandering. Maar de christelijke waarden vormen wel de focus van deze partijen. Onder andere vrouwen, de lhbtqia+-gemeenschap en mensen met een niet-westerse achtergrond vormen in ieder geval niet hun prioriteit. Reken je deze groepen niet mee, dan blijft er nog een kleine verzameling van de menselijke bevolking over die tot hun doelgroep gerekend kan worden. Valt toch tegen voor partijen die niet bekendstaan als one-issuepartijen.
Volkspartij voor Vrijheid en Democratie
De VVD noemt zich een volkspartij, maar komt voornamelijk op voor de belangen van burgers met een dikke portemonnee. De privatisering van en bezuinigingen op de zorg, onderwijs en volkshuisvesting komen niet bepaald ten goede aan de hele bevolking. Onder dertien jaar VVD-beleid zijn vooral de multinationals (denk aan Unilever en Shell) en de rijken vooruit gegaan. Nederland huisvest maar liefst 317 duizend miljonairshuishoudens, wat neerkomt op 4 procent van het totale aantal huishoudens (CBS, 2023). Als we de liberalen het voordeel van de twijfel geven, kunnen we stellen dat ook huiseigenaren behoren tot de doelgroep van de VVD. Die zijn goed geholpen door de hypotheekrenteaftrek en bezuinigingen op de volkshuisvesting. Mensen met een eigen vermogen zijn namelijk minder afhankelijk van sociale voorzieningen en zullen dus ook minder behoefte hebben aan sociale huurwoningen, goedkope zorg of een bijstandsuitkering. Tellen we deze mensen op bij de miljonairshuishoudens, dan komen we uit op 60 procent van de menselijke bevolking (SCP, 2020). Niet niks natuurlijk, maar daarbij schaadt VVD-beleid wel die overige 40 procent.
Linkse partijen
Linkse partijen als GroenLinks/PvdA, SP en BIJ1 schieten deze 40 procent vaak wel te hulp. Toch kunnen we stellen dat ook deze partijen zich primair focussen op menselijke dieren en de overige 160 miljoen inwoners (lees: niet-menselijke dieren) links laten liggen (Dierenarts.nl). Wegens een gebrek aan betrouwbare cijfers – aangezien ze in gewicht gemeten worden en niet per individu – reken ik de aantallen in vrijheid levende en gevangen zeedieren geeneens mee. We moeten ons namelijk realiseren dat mensen ook dieren zijn. Niets weerhoudt ons eraan om mensen te onderscheiden van andere dieren; ook zij hebben een breed scala aan emoties en ervaren pijn (National Geographic, 2022). Nemen we afscheid van ons menscentrale wereldbeeld en zien we ons allen als onderdeel van het ecosysteem, dan kunnen we stellen dat mensen grofweg een tiende deel vormen van de Nederlandse bevolking. Dat betekent dat de VVD zich niet hard maakt voor 60 procent, maar slechts zes procent van de inwoners van Nederland.
Groene politiek gaat iedereen aan
Nu kan je zeggen dat politiek slechts betrekking heeft op het wel en wee van menselijke dieren en we varkens, honden en vogels daarom buiten beschouwing moeten laten. Dat is niet helemaal waar, want ons gedrag heeft wel degelijk gevolgen voor andere dieren. De politiek bepaalt aan welke eisen varkenskooien moeten voldoen, hoeveel subsidie de intensieve veehouderij opslokt (en daarmee het aantal te lijden dieren en de mate van lijden beïnvloedt) en of we koeien onverdoofd mogen slachten. Eén wet kan drastische gevolgen hebben voor miljoenen individuen. Het feit dat we elke dag 1,7 miljoen van deze dieren vermoorden (zeedieren niet meegerekend) en een even groot aantal dieren grootbrengen onder dezelfde erbarmelijke omstandigheden, samen met alle gevolgen voor mens, milieu en klimaat van dien, doet me afvragen of we hier echt te maken hebben met one issue.
De veehouderij zorgt namelijk, naast dierenleed op een enorme schaal, ook voor 14,5 procent van alle wereldwijde uitstoot (Greenpeace, 2022). De klimaatverandering en milieuvervuiling die deze broeikasgassen veroorzaken hebben ook verregaande gevolgen voor de mens. Andere partijen kunnen wel tegen immigratie zijn, maar we kunnen ons ook afvragen waarom deze groep hun thuisland überhaupt wil ontvluchten. Veel van deze dictaturen en terroristische organisaties drijven op olie, en juist daaraan willen mensen ontsnappen (De Correspondent, 2017). Natuurrampen en droogtes zelf zijn al vreselijk, maar indirect veroorzaken ze bijvoorbeeld misoogsten. Dit resulteert in honger, die de spanningen weer verder opdrijft. Daarnaast zullen grote delen van Nederland overstromen als we niets doen, wat nog meer ruimtegebrek en een grotere woningnood zal veroorzaken. Fijnstof maakt mensen ziek en drukt de zorgkosten omhoog en sojaproductie en katoenplantages roven mensen van hun land.
Het doel van dit artikel is niet om alle andere partijen zwart te maken en de berekeningen gaan zeker niet door als wetenschappelijk onderzoek. Maar door te laten zien dat de meeste partijen zich focussen op een bepaald deel van de bevolking en niet-menselijke dieren achterwege laten, hoop ik duidelijk te maken dat het krom is om de Partij voor de Dieren een one-issuepartij te noemen. Als iemand in jouw omgeving daar toch anders over denkt, kan je diegene vertellen dat iedereen, ook menselijke dieren, gebaat is bij een écht groene partij. Een all-issuespartij die geen concessies doet als het gaat om de Aarde en al haar bewoners.