Interview met Vanessa Hudson

Joep Horbach, voorzitter van de redactie bij PINK!, sprak met Vanessa Hudson, de leider van de Animal Welfare Party in het Verenigd Koninkrijk over de afgelopen Britse verkiezingen, de internationale politieke dierenrechtenbeweging en hoe wij als jongeren kunnen bijdragen.

Zou je jezelf willen voorstellen voor degenen die jou nog niet kennen?

Hoi, ik ben Vanessa Hudson, leider van de Animal Welfare Party sinds 2010. Ik ben geboren in Sheffield, opgegroeid in Nottinghamshire en heb Engels en communicatiewetenschappen gestudeerd aan de Universiteit van Liverpool. Ik werk als producer / regisseur in de media-industrie. Tijdens de vroege dagen van mijn mediacarrière heb ik in Hong Kong en Australië gewoond, maar tegenwoordig deel ik mijn tijd tussen Londen en Nottinghamshire.

Hoe ben je betrokken geraakt met de Animal Welfare Party?

Ik hoorde voor het eerst van de partij in 2009 via een lid in mijn Vegan Runners groep. Toen heette de partij nog Animals Count. Ik raakte geïnteresseerd in het maken van een documentaire over de partij en besloot naar een bijeenkomst te gaan en te ontdekken wie de hoofdpersonen waren en of er een ‘verhaal’ was. Bij die eerste bijeenkomst werd ik echt gegrepen door het belang van wat deze groep mensen probeerden te bereiken en licht verontwaardigd dat, na een korte vlaag van interesse in het begin, ze vervolgens grotendeels genegeerd zijn geweest door de mainstream media. Toen de tweede bijeenkomst kwam, realiseerde ik me dat ik betrokken wilde raken om deze ambities een werkelijkheid te maken. Ik ging niet verder met de documentaire en besloot in plaats daarvan campagne te gaan voeren.

Wat probeert jouw partij te bereiken en op welke manier?

Ik denk dat alle politieke partijen voor dieren soortgelijke doelen hebben; het ultieme doel is om toegewijde vertegenwoordigers voor dieren te verkiezen daar waar de beslissingen gemaakt worden, zodat deze beslissingen een eerlijkere samenleving creëren voor dieren, het milieu en mensen – eentje waar de behoeften van dieren op een juiste manier mee worden genomen.

Intussen spreken we ons uit voor de hoogst haalbare standaarden voor dierenwelzijn en dierenrechten en pogen we het politieke debat te beïnvloeden. We moedigen andere partijen aan om ons beleid over te nemen zodat dier en milieu uiteindelijk hoofdonderwerpen in de politiek worden. Het lijkt erop dat andere (grotere) partijen nu al standpunten van ons over beginnen te nemen.

Los van de verkiezingen, hopen we ook dat het naar de voorgrond brengen van problemen op gebied van dier en milieu naar het publiek, een positief effect kan hebben op het consumptiegedrag van mensen om meer compassievolle en duurzame keuzes te maken.

Recentelijk nam je deel aan de nationale verkiezingen in het Verenigd Koninkrijk. Hoe ging dat en ben je tevreden met de resultaten voor jouw partij?

De Animal Welfare Party nam deel aan de nationale verkiezingen op 8 juni en ik ben ontzettend tevreden met het resultaat. Wel kan ik me voorstellen dat de redenen voor die tevredenheid voor buitenstaanders misschien niet heel duidelijk zijn. Het Verenigd Koninkrijk is een eigenaardige arena om je politiek in te bewegen. Ten eerste zijn er zeer grote financiële hordes voor kleine partijen om overheen te komen voor deelname aan verkiezingen überhaupt mogelijk is. Tijdens de nationale verkiezingen is het land opgedeeld in 650 kiesdistricten en moet er voor ieder kiesdistrict £500 betaald worden om je verkiesbaar te mogen stellen – dus hoewel we graag in het hele land vertegenwoordigd worden, zou dat ons £325.000 kosten enkel om mee te mogen doen – exclusief campagnekosten. Kleine partijen doen daarom meestal alleen mee in de kiesdistricten waar ze het het beste verwachten te doen. De tweede horde voor kleine partijen is dat de meeste verkiezingen en daarom ook de mindset van kiezers volledig gedomineerd worden door het First Past The Post (FPTP) kiesstelsel waarin de twee grote partijen Labour en de Conservatieven domineren. FPTP maakt het ontzettend moeilijk voor kiezers om zichzelf te overtuigen op een kleine partij te stemmen hoewel dit in de laatste jaren enigszins lijkt te verbeteren. De Animal Welfare Party heeft in vier kiesdistricten meegedaan – drie in Londen die erg ‘veilig’ waren voor Labour en één in Maidenhead – het kiesdistrict van onze minister-president  en een erg ‘veilige’ conservatieve zetel. In theorie zouden de mensen die voor ons wilden stemmen in deze kiesdistricten zich hier veilig bij hebben kunnen voelen, wetende dat het het eindresultaat niet zou beïnvloeden. Echter, in de laatste paar weken voor de verkiezingen raakte veel progressieve stemmers toch een beetje in paniek en besloten velen toch Labour te stemmen in de hoop de Conservatieven tegen te werken. Dit resulteerde in een veel ruimere overwinning van Labour dan nodig in de kiesdistricten in Londen waarin wij deelnamen. De Green Party merkte hierdoor ruime verliezen van zo’n 9%. In de laatste paar weken verwachtte ik dat ook wij stemmen zouden verliezen aan Labour, maar dit gebeurde niet. Ons aandeel van de stemmen (zo’n 0,43% gemiddeld in de kiesdistricten) bleef grotendeels gelijk aan ons resultaat in 2015. We ervoeren geen verlies waar veel kleine partijen jaloers op zouden zijn. Ik geloof dat dit resultaat echt iets zegt over de overtuiging van onze kiezers en hun geloof in ons beleid.

Het districtenkiesstelsel moet het erg lastig voor jullie maken om te groeien en de aandacht te krijgen die jullie verdienen. Denk je dat het mogelijk is voor de Animal Welfare Party om te groeien zoals de Partij voor de Dieren dat deed in Nederland?

Ja, dat klopt. Hier in het Verenigd Koninkrijk zijn we ontzettend jaloers op de condities in Nederland die de groei van kleine partijen faciliteren – het evenredig representatieve kiessysteem, het ontbreken van de financiële hordes en de subsidies voor politieke partijen. Daarmee wil ik niet zeggen dat het succes van de PvdD niet toe te wijden is aan een enorme hoeveelheid hard werk en een aantal geweldig getalenteerde, dappere en creatieve mensen.

We accepteren dat onze groei hier langzamer zal zijn, maar geloven dat we vooruitgang boeken en uiteindelijk onze doelen zullen bereiken. Er is een groeiende beweging om ons FPTP kiessysteem te vervangen door een systeem van evenredige vertegenwoordiging en, samen met andere progressieve partijen, hopen we dat die verandering snel zal plaatsvinden.

Het is noemenswaardig dat ons aandeel aan stemmers omhoog gaat onder evenredige vertegenwoordiging. In de London Assembly verkiezingen, bijvoorbeeld, kregen we 1% van de stemmen – vergeleken met de eerdergenoemde 0,43%.

Op welke manieren motiveert het jou en andere partijleden wanneer jullie andere dierenpartijen in bijvoorbeeld Nederland en Portugal zetels zien winnen?

Het is ontzettend belangrijk voor ons om het succes te zien van onze zusterpartijen in Nederland, Duitsland, Portugal en Australië. Dit laat namelijk zien dat het goed mogelijk is om politieke vertegenwoordiging te winnen voor dieren. We zien onszelf als een wereldwijde beweging en we spreken regelmatig over deze successen wanneer we onze beweging uitleggen aan nieuwe mensen.

Werken jullie samen met dierenpartijen in andere landen? Op welke manieren is samenwerking tussen partijen zoals die van ons belangrijk en zijn er manieren om deze samenwerking verder te verbeteren?

Ja, we nemen deel aan de (meestal) jaarlijkse bijeenkomsten voor partijen voor dieren georganiseerd door de Animal Politics Foundation en dit is ontzettend belangrijk geweest op veel manieren. Het geeft ons een beeld van de wereldwijde breedte van deze beweging, we leren van de campagnesuccessen en -mislukkingen van anderen en we creëren een ontwikkelend gevoel van verbondenheid – dat ieder politiek succes een succes is voor dieren dat we allemaal mogen vieren. In 2014 besloten zeven van onze partijen deel te nemen aan de Europese verkiezingen als deel van een grensoverstijgende Europese campagne. We noemden onszelf de Euro Animal 7 en bestonden uit dierenpartijen uit Nederland, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Spanje, Portugal, Zweden en Cyprus. We hadden tien gezamenlijke beleidsmaatregelen bedacht en toen zowel Nederland als Duitsland een zetel binnenhaalde voor onze beweging in het Europese parlement, zagen we dit als een overwinning voor ons allemaal. Het doet me verdriet dat het Verenigd Koninkrijk de EU zal verlaten en niet langer mee zal doen in de Europese verkiezingen.

Welke rol spelen jongeren in jullie beweging in het Verenigd Koninkrijk en hoe belangrijk zijn zij om het een succes te maken?

Jongeren zijn een ontzettend belangrijk deel van de bredere dierenrechtenbeweging in ons land en zijn echt de voorhoede van de recentelijke golf van veganisme die we zien. In de politiek zijn jongeren in het Verenigd Koninkrijk de laatste jaren echter weinig betrokken – met lage opkomstcijfers bij verkiezingen en weinig lidmaatschappen van politieke partijen. Wellicht is dat de reden dat er weinig jongeren lid van onze partij zijn en dat vinden we erg jammer. Sinds het afgelopen jaar zien we hier gelukkig verandering in. In april hebben we een speciaal lidmaatschap voor jongeren gelanceerd en hebben we de leeftijd om lid te mogen worden verlaagd naar 16 jaar. We hopen dat dit zal helpen om jongeren steeds meer te betrekken bij de politiek en bij onze partij. Zij zijn ten slotte onze toekomstige kandidaten en bestuursleden wat het belangrijk maakt voor ons om dit deel van onze beweging te koesteren.

Zijn er manieren voor ons, jonge Nederlandse dierenrechtenactivisten, om jullie beweging in het Verenigd Koninkrijk te steunen?

Afgelopen november hebben we vertegenwoordigers van PINK! ontmoet in Londen en dit bleek een erg inspiratievolle ontmoeting te zijn voor ons. We waren onder de indruk over hoe gedreven, kennisvol en dynamisch de leden van PINK! waren en dit speelde echt een rol in onze beslissing om een jeugdlidmaatschap mogelijk te maken sinds afgelopen april.

Eén manier waarop leden van PINK! onze beweging zouden kunnen steunen is door ons te helpen bij het promoten van ons jeugdlidmaatschap – in de vorm van bijvoorbeeld een videobericht aan jonge dierenactivisten in ons land, en dit af te sluiten met een oproep om een jongerenlid te worden van de Animal Welfare Party of misschien door een stukje te schrijven over de PINK!-ervaring van politiek activisme voor onze website.

Heb je nog een bericht voor de leden van PINK!?

Ja, bedankt dat jullie zijn wie jullie zijn – voor de inspiratie, voor jullie passie en mededogen – en voor het zijn van de toekomstige generatie van politieke leiders die zich uitspreken voor dieren!

Naar aanleiding van dit interview besloot PINK! de bovenstaande videoboodschap van steun te maken, om jongeren in het Verenigd Koninkrijk aan te spreken. Sluit je aan bij ons productieteam om meer van dit soort initiatieven mogelijk te maken.