Waarom ik mij grotere zorgen maakte over Hillary
en waarom het toch verschrikkelijk is dat Trump heeft gewonnen
12 november 2016, door Sebastiaan Wolswinkel
Afgelopen dinsdag heeft een oranje oen het mandaat gekregen om de wereld te hervormen. Ik ben er al meerdere malen op aangesproken dat dit mij blij zou moeten maken, omdat ik al een tijdje loop rond te bazuinen dat ik Trump prefereerde (nadat Bernie afviel, en Jill Stein (Green Party) buiten beschouwing latende). Dat was voornamelijk om een beetje discussie op gang te krijgen over de verkiezingen, maar ik had naar mijn idee ook wel valide punten:
- Donald Trump zou felle oppositie hebben van de Democraten in het congres, maar ook van een redelijk aantal Republikeinen, waardoor hij niets tot nauwelijks iets voor elkaar zou krijgen als president. Hillary daarentegen had er op kunnen rekenen dat de meeste Democraten haar als schapen zouden hebben gevolgd, hoewel ook zij zou proberen de Amerikaanse burger verder te onderdrukken ten behoeve van de coöperaties wiens lobbyisten in DC zwermen. President George Bush Sr (R) kon Nafta – het vrijhandelsakkoord met Canada en Mexico – er niet doorheen krijgen, daar was Bill Clinton (D) voor nodig. Bush Jr (R) kon zijn enorme belastingvermindering voor de rijken1 niet permanent maken, daar was Barack Obama (D) voor nodig. Progressieve oppositie voorkom je door een voorstel van een democraat te laten komen. Hillary zou een effectievere regressieve kracht zijn geweest.
- De Amerikaanse ‘cooperate media’ heeft zich tegen Trump gekeerd, maar was en is Clinton’s belangrijkste groep donoren2. Onder andere de manier waarop zij recente WikiLeaks negeerden heeft duidelijk gemaakt dat er geen omstandigheden denkbaar zijn waaronder zenders als CNN en MSNBC ooit kritisch naar haar zouden zijn. Veel gevaarlijker dan een makke, stille media kan niet.
- De laatste keer dat Amerika een dom iemand tot president verkoos (George Bush Jr, 2000) heeft Rusland, dat sinds de val van de Sovjet-Unie nauwelijks meer relevant was, de kans benut om zich te herstellen en haar economie in bijzonder rap tempo te groeien. Ik voorspelde dat als Trump, ook een idioot van een vent, verkozen zou worden, China zou zeggen, “Nu is het onze beurt,” en stappen zou zetten om de dominante positie van de VS over te nemen. Dat zie ik (voorzichtig) zitten, omdat ik China toch meer vertrouw met het aanpakken van klimaatverandering dan de VS3. Ik kijk uit naar de dag dat de VS geen supermacht meer is.
- Over Rusland gesproken, Trump heeft Putin meerdere malen gecomplimenteerd en aangegeven samen te willen werken om de problemen in het Midden-Oosten op te lossen (van hoge verwachtingen geen sprake) terwijl Clinton actief conflict lijkt op te zoeken met de rode vijand.
- Trumps overwinning zou een groot deel van de bevolking doen wakker schrikken en zorgen voor stevige oppositie van het volk bij iedere immorele of onverantwoordelijke beslissing die zijn kabinet probeert te nemen.
Ik geef toe dat Trump een ‘wild card’ is, niemand heeft een idee wat zijn intenties zijn voor het presidentschap, omdat hij een tegenkandidaat had die ook helemaal geen zin had om over beleid te praten. Veel van de dingen die hij ooit eens gesuggereerd heeft te doen of voor open te staan, zie ik ook niet gebeuren. Het moment dat hij de Geneefse Conventies negeert, het akkoord van Parijs verscheurt, de Verenigde Staten failliet verklaart zodat haar schuld vergeten wordt of een atoombom op Europa gooit, zal ik meteen toegeven dat ik hem onderschat heb (laatste geval uitgezonderd, misschien), maar Trump zal onder ongelooflijke druk komen om zich normaal te gedragen.
Dus waarom is het dan toch verschrikkelijk dat Trump gewonnen heeft? Omdat het niet gebeurde op basis van dergelijke redenen.
Omdat Trump dingen gezegd heeft waar je als presidentkandidaat niet mee weg zou moeten kunnen komen. Hillary heeft dat natuurlijk ook, maar zij deed het alleen achter gesloten deuren, waaruit blijkt dat ze wist dat haar uitingen onacceptabel waren. Een politicus die beweert dat alle Mexicanen verkrachters en moordenaars zijn, is een parasiet die de xenofobie van anderen gebruikt om stemmen te verzamelen. Wanneer er stemmen gewonnen kunnen worden door een mening die tot verdeeldheid leidt – en het leven van zekere burgers onveiliger maakt – zouden er alarmbellen af moeten gaan, maar Trump koestert het en wakkert het aan om zelf te profiteren.
Omdat hij valse beloften heeft gemaakt en zichzelf heeft gepresenteerd als een gekwalificeerd zakenman, terwijl hij meerdere malen failliet is geraakt door opmerkelijke stommiteit.
Omdat ook Trump zo corrupt als de pest is.
Omdat het proces dat hij doorlopen heeft niet tot het hoogste ambt op deze aardkloot zou moeten kunnen leiden. Op basis van wat het, helaas verkeerd geïnformeerde, Amerikaanse publiek wist, is het voor mij niet te bevatten dat the Donald hun keuze was, en dat baart me zorgen over Duitsland, Frankrijk en Nederland volgend jaar. Zal ik dat ook niet kunnen bevatten?
1 De zogenaamde ‘Bush Tax Cuts’
2 Om de positieve houding naar de Clintons te verklaren, verwijs ik naar de Telecommunications Act van 1996, die het mogelijk maakte dat zowat alle media in de VS sindsdien is geconsolideerd tot 6 dankbare grootmachten.
3 China doet ook veel dat zorgen baart. Zo zijn Chinese bedrijven grote stukken jungleland aan het opkopen in Centraal Afrika, met de bedoeling om dat land te gebruiken voor de groeiende vleesconsumptie van het Chinese volk. Het grote verschil is dat de Chinese overheid, in tegenstelling tot die van de VS, klimaatverandering gewoon erkent, en handelt om het tegen te gaan. De Chinese overheid heeft ook veel meer invloed op het doen en laten van bedrijven in haar land dan de Amerikaanse overheid heeft.
Footnote
De volledige schuld van Trump’s presidentschap ligt bij de Democraten, en dat geeft hoop voor de Europese landen die volgend jaar landelijke verkiezingen houden, want het betekent dat de progressieven hier kunnen leren van de enorme fouten van de Amerikaanse liberalen. Zolang wij de mensen die standaard politici (begrijpelijkerwijs) zat zijn een alternatief geven voor het rechts populisme kunnen we voorkomen dat onze Trumpequivalenten er met de meeste invloed over het lot van ons land vandoor gaan. Daarvoor is het wel cruciaal dat we erkennen dat in een wereld die zo hard achteruit gaat, burgerparticipatie meer moet inhouden dan af en toe een stembus opzoeken om een lijsttrekker aan te vinken.
Latere footnote
Oké, ik heb hem onderschat. Maar waarom dacht ik dan ook dat hij onder druk zou staan om zich normaal te gedragen? Of eigenlijk, sinds wanneer is adequaat reageren op de aankomende klimaatcatastrofe normaal in de politiek?