Krantenartikel Archieven - PINK! Politiek

Artikel Van Blauwe Maandag naar Red Hot Monday

18-01-2021 geschreven door Cynthia Pallandt

Van Blauwe Maandag naar Red Hot Monday
Vorig jaar organiseerde ik op Blauwe Maandag een borrel voor polyamoristen die op dat moment geen partner hadden. Ik behoorde zelf niet (meer) tot die groep, toch aarzelde ik niet toen me gevraagd werd het te organiseren. Ik vond het leuk om deze diverse mensen bijeen te brengen en hen een gezellige avond te bezorgen, maar ik genoot er ook van om hen te observeren. Liefde, relaties en seksualiteit fascineren me. Ik vind het prachtig om dit jaar op Blauwe Maandag met PINK! een stuk te mogen delen over sekspositiviteit.

Om te beginnen zal ik mezelf voorstellen. Daarna zal ik vijf tips delen om sekspositief te leren denken. Dan komt het onderdeel dat ik het leukste vind: wie moet je zeker volgen, en wat moet je luisteren of lezen om geïnspireerd te raken?

Wie is Cynthia Pallandt
Ik heb Psychologie gestudeerd aan Maastricht University, met specialisaties in forensische psychologie, seksualiteit en trauma. Ik ging uiteindelijk werken in de IT bij commerciële bedrijven, een hele andere richting dus, en deed daarnaast vrijwilligerswerk omdat ik me een wereldverbeteraar voelde.

In 2018 vervulde ik mijn langgekoesterde droom om een cursus Seksuologie te doen. Rond die tijd was ik ook mezelf aan het herontdekken op het vlak van liefde, relaties en seksualiteit. Een relatie van 7 jaar was geëindigd, ineens lag alles open: met wie ik intiem wilde zijn en op welke manier, wat voor relatievorm ik wilde, of ik ooit nog samen zou gaan wonen… Ik vond niet alleen mijn eigen situatie, maar ook alle theorieën erover, razend interessant. Hoe meer informatie ik opdeed, hoe meer ik het met anderen wilde delen. Ik maakte een persoonlijke seksuele revolutie door, en groeide er als persoon door.

Het actiever worden binnen PINK! en de Partij voor de Dieren ging hand in hand met deze ontwikkeling; ik stond mezelf immers niet meer in de weg. Inmiddels heb ik een zetel in waterschap Brabantse Delta, ik maak deel uit van de werkgroep Brede Emancipatie binnen de partij, en ik sta op plek 22 van de kieslijst voor de Tweede Kamer.
En… ik woon samen. Die ene vraag is in ieder geval beantwoord, maar er blijft – ook voor mij – genoeg te ontdekken.

Sekspositief leren denken

Tip 1: Doe het voor jezelf.
Mijn eerste tip over sekspositief denken, is: doe het niet (alleen) om woke of inclusief te zijn, maar doe het voor jezelf. Als je seksualiteit – zowel die van jezelf als van de mensen om je heen – beter begrijpt en accepteert, kan dat ten goede komen aan je welzijn. Liefde en seks houden ons bezig, dat is ook de reden dat de meeste populaire muziek erover gaat. Als je (jong)volwassenen vraagt wat bepaalt hoe gelukkig of tevreden ze zijn, blijken liefde, relaties en/of seks vaak belangrijke factoren.

Tip 2: Kies de manier die bij jou past.
Ik adviseer je om informatie op te doen, en wel op een manier die bij je past. Je hoeft jezelf niet te dwingen om boeken te lezen als je meer praktisch bent ingesteld. Er zijn vele manieren om te leren over de werking van seksualiteit en de vele varianten die er bestaan. Bij het laatste onderdeel van dit artikel bied ik je keuze aan in diverse categorieën.

Tip 3: Wees nieuwsgierig.
Deze tip vind ik zo belangrijk dat ik zelfs een t-shirt heb met de tekst ‘stay curious’. Raak je gefascineerd door iets dat je leest over seks en kom je terecht in zo’n YouTube of Wikipedia rabbithole, waarbij je steeds maar door wil klikken om meer informatie te krijgen? Laat jezelf gaan! Zolang je kritisch blijft op wat je ziet (ook ik heb de Zondag met Lubach-aflevering over de fabeltjesfuik gezien…) is dat alleen maar bevorderlijk voor je enthousiasme en kennisontwikkeling. Je zult ook stuiten op dingen die je raar of misschien zelfs weerzinwekkend vindt. Toen ik op de universiteit tutor was voor het vak Seksualiteit, volgde ik een college over parafilieën. Ik hoorde dingen die me zo schokten dat ik ze nooit ben vergeten. Maar ze fascineerden me ook. Dus ik aanvaard mijn eigen emoties erbij, maar probeer mijn automatische oordeel erover om te zetten in nieuwsgierigheid. Misschien kom je er wel achter dat je zelf ook voorkeuren hebt die je altijd hebt weggedrukt omdat je jezelf veroordeelde. Je hóeft niets met die voorkeuren te doen, maar je kunt ze wel beter begrijpen door ze te onderzoeken.

Tip 4: Deel je fantasieën.
Sharing is daring, maar het betaalt zich uit. Dat is een tip die ik opdeed tijdens het schrijven van mijn scriptie voor de Seksuologie-cursus. Het blijkt namelijk goed voor je relatie om dit te doen. Maar ook als je geen relatie hebt, heeft het voordelen. Zo kan het je geruststellen wanneer je merkt dat een ander je fantasie óók opwindend vindt, in plaats van vies of zondig, of wanneer diegene er in ieder geval geen oordeel over heeft. Mensen hebben vaak het idee dat hun fantasieën heel uitzonderlijk en extreem zijn, met name als ze kink of fetishes bevatten, maar meestal overschatten ze dat. Mocht je toch denken dat je fantasieën té bizar zijn om met een partner of vriend te delen, dan kun je er ook (eventueel anoniem) met een deskundige over praten. Overigens valt het zoeken van hulp of ruggenspraak voor mij ook onder ‘nieuwsgierig zijn’.

Tip 5: Maak ruimte voor spontaniteit en stoutheid
De laatste tip brengt wellicht meteen wat fantasieën bij je teweeg: geef jezelf toestemming om spontaan en ondeugend te zijn. Sekspositivisme gaat niet alleen om theorie. Het kan ook gaan om experimenteren, met jezelf en eventueel met anderen. En als je iets leest waar je ontzettend hitsig van wordt, dan mag je best even je boek neerleggen om daarvan te genieten. In de drukke levens die velen van ons hedentendage leiden is het heel makkelijk om seks en genot steeds maar uit te stellen. Ik zou niet aanraden jezelf in de problemen te brengen, maar je mag best af en toe een ondeugend moment inlassen. Je zit daarna misschien wel met een brede glimlach op je werkplek, om maar een voorbeeld te noemen.

Niets moet

Ten slotte wil ik de volgende toevoeging doen die mijn tips overstijgt: niets móet. Ook als het helemaal niets met je lijf doet om over seks te leren, is dat prima. Sekspositiviteit betekent ook de afwezigheid van seksuele verlangens kunnen accepteren, en dat kan tijdelijk zijn of permanent. Daarnaast betekent sekspositiviteit niet dat je alles maar moet proberen en overal ‘ja’ tegen moet zeggen, omdat je anders preuts of veroordelend bent. Ik heb, net als vele anderen, wel eens de fout gemaakt om mee te gaan in handelingen die ik eigenlijk eng of afstotelijk vond. Als ik opnieuw in die situatie zou komen, zou ik op een respectvolle manier weigeren.

Inspiratie opdoen

Zo, dan ga ik je nu wat huiswerk meegeven dat je hopelijk met plezier zult doen. Je zult merken dat de inspirators die ik noem allemaal vrouw of non-binair zijn, dat is simpelweg omdat ik het als vrouw zijnde prettiger vind om vrouwxn (= mensen die zichzelf niet als man identificeren) over seksualiteit te horen spreken. Ga zeker zelf op zoek als je liever naar mannelijke seksuologen luistert!

Mijn überheldin is Dr. Lindsey Doe, die op haar YouTube channel Sexplanations met korte filmpjes seksuele voorlichting geeft in de breedste zin van het woord. Ze is daarbij zeer openhartig en inclusief.
Een andere heldin is legitimate sex scientist Dr. Zhana Vrangalova. Zij hield een TEDx Talk met de titel ‘Is casual sex bad for you?’ en lanceerde de website The Casual Sex Project, die vol staat met beschrijvingen van waargebeurde casual sex encounters. Dit kan een uitkomst zijn als je, net als ik, liever geen porno kijkt. Zij organiseert op dit moment ook Uncensored sessies via Zoom, waarbij mensen met elkaar in gesprek gaan over onderwerpen rondom seksualiteit en relatievormen.

Esther Perel is wereldberoemd. Ze schrijft en spreekt over onderwerpen als verlangen en vreemdgaan. Haar podcast, Where Should We Begin, belicht alle uitdagingen waar je in romantische relaties tegenaan kunt lopen. Je kunt meeluisteren met eenmalige therapiesessies! Ik denk dat iedereen er dingen van zichzelf in zal herkennen, en dat het daarom erg leerzaam is.

Een seksuoloog die ik nog maar net aan het ontdekken ben, is Shannon Boodram. Zij schreef onder anderen het boek “Laid: Young People’s Experiences With Sex In An Easy Access Culture.” Oh, en haar Instagram-pagina is jaloersmakend. Ze maakt seksuele voorlichting sexy. En dat klinkt meer voor de hand liggend dan het is. Vaak gaat seksuele voorlichting namelijk vooral over het voorkomen van SOA’s, zwangerschap of straf van God, terwijl seks ook vele voordelen heeft voor mentale en fysiek gezondheid en voor welzijn.

In Nederland hebben we Ellen Laan, die een feministische inslag heeft en strijdt voor het verkleinen van de ‘orgasmekloof’ (in man-vrouw interacties hebben mannen veel vaker een orgasme dan vrouwen). Wil je een snelle kennismaking met Ellen, lees dan haar interview op OneWorld.
Ik wil ook Marijke Vonk niet vergeten, op haar website Marijkes Praktijken legt ze de feiten en fabels over BDSM uit.

Volg je liever een workshop? Ga eens naar de site van Marije Janssen, die LHBTI+ en kink bewust werkt. Je vindt er onder anderen de workshop Aangenamer Aanraken, die ik zelf gevolgd heb en erg bijzonder vond. Uiteraard kan deze pas weer plaatsvinden als het verantwoord is in het licht van Corona.

Welnu, ik ga je niet langer van het werk houden. Ga aan de slag met de tips die je zojuist hebt gekregen. Dan wordt het hopelijk geen blauwe, maar een red hot maandag voor je. Geniet ervan!

Klik op de volgende knoppen voor definities:

PINK! maant winkelend publiek in Leeuwarden tot soberheid

Uit de Leeuwarder Courant, 2 augustus. Door Willem Bosma, Friesland

Het mensdom leeft op te grote voet. Met die boodschap stapten jonge leden van de Partij voor de Dieren woensdag op het winkelpubliek in hartje Leeuwarden af.

Aanleiding voor het folderen van jongerenorganisatie PINK! was de Earth Overshoot Day (EOD). Dit is de dag waarop de wereldwijde consumptie voedsel, kleding, huisvesting, spullen en brandstof het productie- en herstelvermogen van de planeet zou overtreffen.

Volgens een complexe berekening was dat dit jaar op 1 augustus. Tot 1970 heeft de aarde de mondiale consumptie kunnen bijhouden, nu staan er dus nog vijf maanden van interen op reserves voor de deur. ,,We moeten omschakelen’’, zegt PINK!-bestuurslid Marjolein Moeijes (26) uit Rotterdam. ,,Een plantaardig dieet kan een goede eerste stap zijn.’’

Voorzitter Sebastiaan Wolswinkel (24) is op de fiets uit Oldeberkoop gekomen, wat naar zijn oordeel ook helpt. Als wiskundige begrijpt hij dat er op de jaarlijkse berekening van een overconsumptiedag veel valt af te dingen.

,,Je bent een beetje aan het chargeren, maar mensen kunnen het idee wel bevatten. Studerende jongeren zeker. Ze kennen de dag maar al te goed dat de studiefinanciering op is.’’ Wolswinkel denkt dat jongeren, meer dan hun ouders, op zoek zijn naar ,,betekenis’’ en ,,echte waarde’’, in plaats van hun geluk te ontlenen aan luxe spullen en maaltijden.

Mensen die de uitputting van grondstoffen of voedselvoorraden wijten aan overbevolking, krijgen van de PvdD-jongeren lik op stuk. ,,Minder dan een kwart van alle mensen verbruikt driekwart van alle grondstoffen. Er zou genoeg kunnen zijn voor iedereen.’’

Om dat de illustreren bestaat er ook een Overshoot Day per land. In Qatar en Luxemburg hebben ze al in februari hun denkbeeldige rantsoen verbruikt. Nederland, de VS en Rusland schieten er in april overheen.

Voor een gering beslag op de aarde moet je op de Balkan en het Zuidelijk Halfrond zijn, met Vietnam als uitschieter. Daar valt de nationale overschrijding pas op 21 december. De PINK!-leden hopen dat ze de Nederlandse dag langs politieke weg naar achteren kunnen krijgen.

Vanaf vandaag is de aarde op

Van jalta.nl, 2 augustus 2017. Door Ilse Smit, destijds vicevoorzitter van PINK!

Onze op-ed Ilse R. Smit, die u rechtse geesten scherp houdt, schrijft vandaag over Earth Overshoot Day. Volgens Wikipedia is dit ‘de dag van een bepaald jaar wanneer – vanaf 1 januari geteld – de mensheid wereldwijd net zoveel van de Aardse grondstoffen, voedingswaren, en dergelijke heeft opgebruikt als wat de Aarde in één jaar tijd terug kan opbrengen en geproduceerde afvalstoffen kan verwerken.’

Het is natuurlijk genuanceerder dan hoe ik het in de titel stel, heftig gaan preppen/rantsoeneren is niet nodig. Maar we moeten ons wel zorgen maken, en nog belangrijker, in actie komen. Waarom? Het is vandaag Earth Overshoot Day. Vanaf vandaag teren we in op de reserves van de aarde en tasten we daarmee de kwaliteit van leven aan van iedereen die na ons op aarde leeft.

De aarde heeft een herstellend vermogen. Het kan natuurlijke grond- en hulpstoffen produceren en afvalstoffen verwerken. Maar we hebben een probleem: we gebruiken meer grond- en hulpstoffen en we vervuilen meer in een jaar dan dat de aarde in diezelfde periode kan herstellen. En de dag waarop we dat punt overschrijden, is Earth Overshoot Day (EOD). Als we precies evenveel zouden gebruiken als de aarde kan herstellen, zou EOD op 31 december vallen. En in de jaren zeventig was dat deels ook het geval. Maar ieder jaar valt EOD weer een paar dagen eerder, met wat uitzonderingen hier en daar. Zo was het vorig jaar op 8 augustus en dit jaar vindt de dag nog iets eerder plaats, op 2 augustus.

Earth Overshoot Day, zoals de naam al suggereert, is een mondiaal gemiddelde. Dit wordt berekend aan de hand van data die worden verzameld door individuele landen. Zodoende rekent Global Footprint Network aan de hand van die data van meer dan 200 landen het globale gemiddelde uit. De overshoot day per land is ook uitgerekend. Hier komt Nederland uit op een schrikbarende 18 april, als negentiende (gedeelde plaatsen meegerekend) in de lijst van de 125 landen, gerangschikt van hoge naar lage ecologische footprint. Om een lang verhaal kort te maken: we zijn niet zo goed bezig.

We zouden wat kritischer over ons eigen consumptiepatroon mogen nadenken. De gemiddelde Nederlander bestaat natuurlijk niet echt, maar als de hele wereld zou consumeren zoals wij dat doen, dan zouden we ongeveer 3,5 aardbollen nodig hebben om alle mensen in hun behoeften te voorzien. Om energie te besparen kunnen we misschien wat vaker plantaardig eten, vaker de fiets kunnen pakken, de thermostaat net wat lager zetten, minder lang douchen, overstappen op groene energie of uitzoeken hoe we nog meer energie kunt besparen.

Maar wat nu, in deze formatieperiode, nog veel belangrijker is, is de rol die de overheid op zich neemt. Helaas schiet de overheid ontzettend tekort. Nederland zet zichzelf graag neer als innovatief en duurzaam ten opzichte van andere landen. Maar waarom scoren we dan zo slecht in dit soort rijtjes? Er zijn te veel (grote) politieke partijen die vinden dat de overheid niet al te veel moet sturen, dat mensen zelf verantwoordelijk zijn voor verandering van hun consumptiegedrag. Maar hoeveel meer demonstraties, petities, burgers, bedrijven en belangenorganisaties zijn er dan nog nodig om de overheid te vragen om een ambitieuzer klimaatbeleid te ontwikkelen?

Daarom ben ik van mening dat het nieuwe kabinet straks een ambitieus groen beleid moet gaan voeren. Partijen zouden hier een breekpunt van moeten maken. Ik zou wel willen dat we de luxe hebben om het kabinet achterover te laten leunen en af te wachten tot mensen zelf met oplossingen komen, maar die luxe hebben we niet. De urgentie is er. Ik geloof dat de wil er ook is, ondanks het feit dat de ene partij zich explicieter voor het milieu inzet dan de andere. Gun mijn generatie en de daaropvolgende generaties een leefbare aarde. Pak die politieke handschoen op.

Tot de schijt hen doodt

18 februari 2017, reactie op Trouw artikel door Peter de Weerd

Op 17 februari j.l., viel er in Trouw te lezen dat staatssecretaris Martijn van Dam (PvdA) boeren 1200 euro per koe biedt, als ze op korte termijn al hun koeien laten slachten en stoppen met hun bedrijf. Dit betreft gezonde, jonge en soms zelfs zwangere koeien. De reden voor deze ‘sterfsubisidie’? Nederland heeft schijt gehad aan Europese regels.

Tot 2015 gold er in Nederland een maximum hoeveelheid melk die door boeren geproduceerd mocht worden, teneinde overproductie te voorkomen. In 2015 echter, besloot Brussel dit melkquotum op te heffen, mede omdat de sector morde dat ze niet kon inspelen op de groeiende vraag naar zuivel in opkomende economieën als China. Het gevolg was dat Nederlandse boeren er fors meer koeien bij namen. Gouden bergen werden hen beloofd. De waarheid kon echter niet wranger zijn.

Nederland ging meer meer melk produceren, maar om diverse redenen daalde de vraag naar melk in opkomende economieën. De prijs van melk daalde en veel boeren kwamen in de problemen. Bijkomend probleem is dat het gegroeide aantal Nederlandse koeien meer mest produceert dan van Brussel mag. Daar was even niet aan gedacht toen het melkquotum werd losgelaten.

Nu Brussel de regels strenger wil hanteren, moet de mestproductie omlaag. Het wegwerken van de mest zou hoge kosten met zich meebrengen, dus kiest men liever voor de goedkopere optie: een enorm aantal koeien slachten. Om geen straf van Brussel te krijgen, is hier haast bij geboden, wat dus betekent dat ook gezonde en soms zelfs zwangere koeien naar de slacht moeten.

42 miljoen euro stelt staatssecretaris Martijn van Dam hier voor beschikbaar. 60.000 kerngezonde dieren, volgens Trouw, worden het slachtoffer van dit gefaalde beleid. Een motie van Partij voor de Dieren en ChristenUnie om de slacht van zwangere koeien te verbieden kreeg geen meerderheid in de Tweede Kamer, terwijl er sprake is van onacceptabel dierenleed.

Zo blijkt wederom dat koeien vooral als producten met economische waarde worden gezien en dat zelfs hun meest basale en intrinsieke behoeften wat de staatssecretaris betreft niet veel waard zijn. Esther Ouwehand van de PvdD noemde dit terecht “een schandvlek voor een beschaafde samenleving”. Want als je de beschaving van een samenleving af kunt lezen aan de manier waarop ze met dieren omgaat, zoals Gandhi zei, dan staat Nederland er beroerd voor. Geef 15 maart je stem aan een diervriendelijke partij, zodat we een einde kunnen maken aan het uitmelken van koeien tot de schijt hen doodt.