BRUL! Lente 2024: Dieren zijn niet ‘one issue’

Opinie

Tekst door Tristan Lof, Fotografie via Unsplash
Andere partijen willen de Partij voor de Dieren nog wel eens scharen onder de one-issuepartijen. Dat zijn partijen die zich maar op één onderwerp of groep focussen. Op het eerste gezicht klinkt dat logisch; de Partij voor de Dieren zou er immers alleen voor ‘de dieren’ zijn. ‘Waarom zouden we ons druk maken over vlinders, otters en wolven terwijl we te maken hebben met immigratie, woningnood en vergrijzing?’, zouden ze zeggen. ‘Heel schattig, die bevers, maar we hebben wel wat belangrijkers aan ons hoofd.’ Toch klopt dit beeld van de Partij voor de Dieren als one-issuepartij niet. Helemaal als je je bedenkt dat andere partijen zich hard maken voor een veel kleinere groep of bepaalde delen van de bevolking zelfs schaden. Laten we een paar van die partijen eens doornemen:

BoerBurgerBeweging

De partij die toch wel het meest in het oog springt is de BBB. Deze partij zegt zich te bekommeren om ‘de normale Nederlander’ in de regio, maar eigenlijk dient ze vooral de belangen van de agro-industrie. Nederland telt zo’n 50 duizend boerenbedrijven en zo’n 100 duizend boeren (NU.nl, 2023). Daarbij moet je rekening houden dat het aantal boerenbedrijven elke 25 jaar halveert (ironisch genoeg ten gevolge van opschalingen, een maatregel die de BBB koestert). De landbouwdieren baten sowieso niet bij deze partij. Integendeel zelfs: als het aan de BBB ligt zullen er nóg meer varkens, koeien, schapen, geiten, ganzen en kippen lijden in steeds groter wordende megastallen. Kort gezegd behoort een schamele 0,59 procent van de Nederlandse menselijke bevolking tot de doelgroep van deze partij.

Christelijke partijen

De christelijke partijen dan, dienen die de hele bevolking? Ook dat valt tegen. Veel van deze partijen, waaronder het CDA, de ChristenUnie en de SGP, komen grofweg op voor de waarden van een derde van de menselijke bevolking. Slechts 18,2 procent van de Nederlanders noemt zichzelf namelijk nog katholiek en 13,2 procent protestants (CBS, 2023). Ook NSC kunnen we scharen onder de christelijke partijen, aangezien zij qua stemgedrag het meest overeenkomen met de SGP (NRC, 2023). Natuurlijk zijn niet alle christenen even actief binnen de kerk en zetten velen zich in voor andere onderdrukte groepen of bestrijden ze klimaatverandering. Maar de christelijke waarden vormen wel de focus van deze partijen. Onder andere vrouwen, de lhbtqia+-gemeenschap en mensen met een niet-westerse achtergrond vormen in ieder geval niet hun prioriteit. Reken je deze groepen niet mee, dan blijft er nog een kleine verzameling van de menselijke bevolking over die tot hun doelgroep gerekend kan worden. Valt toch tegen voor partijen die niet bekendstaan als one-issuepartijen.

Volkspartij voor Vrijheid en Democratie

De VVD noemt zich een volkspartij, maar komt voornamelijk op voor de belangen van burgers met een dikke portemonnee. De privatisering van en bezuinigingen op de zorg, onderwijs en volkshuisvesting komen niet bepaald ten goede aan de hele bevolking. Onder dertien jaar VVD-beleid zijn vooral de multinationals (denk aan Unilever en Shell) en de rijken vooruit gegaan. Nederland huisvest maar liefst 317 duizend miljonairshuishoudens, wat neerkomt op 4 procent van het totale aantal huishoudens (CBS, 2023). Als we de liberalen het voordeel van de twijfel geven, kunnen we stellen dat ook huiseigenaren behoren tot de doelgroep van de VVD. Die zijn goed geholpen door de hypotheekrenteaftrek en bezuinigingen op de volkshuisvesting. Mensen met een eigen vermogen zijn namelijk minder afhankelijk van sociale voorzieningen en zullen dus ook minder behoefte hebben aan sociale huurwoningen, goedkope zorg of een bijstandsuitkering. Tellen we deze mensen op bij de miljonairshuishoudens, dan komen we uit op 60 procent van de menselijke bevolking (SCP, 2020). Niet niks natuurlijk, maar daarbij schaadt VVD-beleid wel die overige 40 procent.

Linkse partijen

Linkse partijen als GroenLinks/PvdA, SP en BIJ1 schieten deze 40 procent vaak wel te hulp. Toch kunnen we stellen dat ook deze partijen zich primair focussen op menselijke dieren en de overige 160 miljoen inwoners (lees: niet-menselijke dieren) links laten liggen (Dierenarts.nl). Wegens een gebrek aan betrouwbare cijfers – aangezien ze in gewicht gemeten worden en niet per individu – reken ik de aantallen in vrijheid levende en gevangen zeedieren geeneens mee. We moeten ons namelijk realiseren dat mensen ook dieren zijn. Niets weerhoudt ons eraan om mensen te onderscheiden van andere dieren; ook zij hebben een breed scala aan emoties en ervaren pijn (National Geographic, 2022). Nemen we afscheid van ons menscentrale wereldbeeld en zien we ons allen als onderdeel van het ecosysteem, dan kunnen we stellen dat mensen grofweg een tiende deel vormen van de Nederlandse bevolking. Dat betekent dat de VVD zich niet hard maakt voor 60 procent, maar slechts zes procent van de inwoners van Nederland.

Groene politiek gaat iedereen aan

Nu kan je zeggen dat politiek slechts betrekking heeft op het wel en wee van menselijke dieren en we varkens, honden en vogels daarom buiten beschouwing moeten laten. Dat is niet helemaal waar, want ons gedrag heeft wel degelijk gevolgen voor andere dieren. De politiek bepaalt aan welke eisen varkenskooien moeten voldoen, hoeveel subsidie de intensieve veehouderij opslokt (en daarmee het aantal te lijden dieren en de mate van lijden beïnvloedt) en of we koeien onverdoofd mogen slachten. Eén wet kan drastische gevolgen hebben voor miljoenen individuen. Het feit dat we elke dag 1,7 miljoen van deze dieren vermoorden (zeedieren niet meegerekend) en een even groot aantal dieren grootbrengen onder dezelfde erbarmelijke omstandigheden, samen met alle gevolgen voor mens, milieu en klimaat van dien, doet me afvragen of we hier echt te maken hebben met one issue.
De veehouderij zorgt namelijk, naast dierenleed op een enorme schaal, ook voor 14,5 procent van alle wereldwijde uitstoot (Greenpeace, 2022). De klimaatverandering en milieuvervuiling die deze broeikasgassen veroorzaken hebben ook verregaande gevolgen voor de mens. Andere partijen kunnen wel tegen immigratie zijn, maar we kunnen ons ook afvragen waarom deze groep hun thuisland überhaupt wil ontvluchten. Veel van deze dictaturen en terroristische organisaties drijven op olie, en juist daaraan willen mensen ontsnappen (De Correspondent, 2017). Natuurrampen en droogtes zelf zijn al vreselijk, maar indirect veroorzaken ze bijvoorbeeld misoogsten. Dit resulteert in honger, die de spanningen weer verder opdrijft. Daarnaast zullen grote delen van Nederland overstromen als we niets doen, wat nog meer ruimtegebrek en een grotere woningnood zal veroorzaken. Fijnstof maakt mensen ziek en drukt de zorgkosten omhoog en sojaproductie en katoenplantages roven mensen van hun land.
Het doel van dit artikel is niet om alle andere partijen zwart te maken en de berekeningen gaan zeker niet door als wetenschappelijk onderzoek. Maar door te laten zien dat de meeste partijen zich focussen op een bepaald deel van de bevolking en niet-menselijke dieren achterwege laten, hoop ik duidelijk te maken dat het krom is om de Partij voor de Dieren een one-issuepartij te noemen. Als iemand in jouw omgeving daar toch anders over denkt, kan je diegene vertellen dat iedereen, ook menselijke dieren, gebaat is bij een écht groene partij. Een all-issuespartij die geen concessies doet als het gaat om de Aarde en al haar bewoners.

Sluit de PVV uit

Een brede coalitie van Politieke Jongerenorganisaties roept naar aanleiding van het verkenningsrapport van verkenner Plasterk partijen op om niet te formeren met de PVV.

Normaal gesproken neemt de partij die bij de verkiezingen het grootst is geworden het voortouw bij de formatie van een nieuw kabinet. Bij de recente verkiezingsuitslag is echter een partij de grootste geworden met een lange geschiedenis van racistische, xenofobe en islamofobe denkbeelden en uitlatingen: de PVV. Zo’n partij hoort wat ons betreft niet in het kabinet thuis.

DWARS, de JS, de JD, PINK! en Violet roepen alle partijen op een kabinet te formeren van partijen die de Grondwet en onze democratische rechtsstaat respecteren. Die de uitdagingen waar Nederland momenteel mee geconfronteerd wordt serieus willen aanpakken, ook op Europees niveau. De wooncrisis, klimaatcrisis, grote ongelijkheid in de samenleving, problemen in de (jeugd)zorg en de toenemende intolerantie vragen om ambitieus en rechtvaardig beleid. Niet om een partij die herhaaldelijk de schuld afschuift op kwetsbare mensen de samenleving. In Nederland is geen ruimte voor moslimhaat, queerhaat en racisme. Wij eisen dat de politiek zich daar hard voor maakt.

Partijen hebben tijdens de campagne duidelijk hun bezwaren uitgesproken tegen de antirechtsstatelijke en discriminerende uitspraken en voorstellen van de PVV. Die ze ook nu weer in het verkiezingsprogramma hebben staan. Het is aan ons, de jonge generatie, om deze partijen daaraan te herinneren. Er is geen plaats voor haat en intolerantie in Nederland. Partijen, zet jullie woorden om in daden en formeer een kabinet dat de rechtsstaat respecteert en gemarginaliseerde groepen beschermt. Formeer een kabinet zonder de PVV.

Statement PINK! over de val van kabinet Rutte IV

Pers kan contact opnemen met voorzitter Xenia Minnaert via +31 6 13983455

Het kabinet is gevallen. Zeker na de berichtgeving van de afgelopen dagen, is PINK! hier niet rouwig om. Er worden politieke spelletjes gespeeld op basis van onwaarheden en over de rug van kwetsbare mensen. Als dat het fundament van je beleid vormt, dan is het beter als je opstapt. Wij hebben het volste vertrouwen in de kracht van het verhaal van de Partij voor de Dieren, waarin compassie voor elk levend wezen op de planeet over de landsgrenzen heen centraal staat. Politieke standpunten die alleen maar gaan over haat tegen bepaalde groepen, kunnen en mogen niet overheersen. Op naar de verkiezingen en een groener, socialer en diervriendelijker Nederland!

Verslag: buitenlandexcursie Brussel

Afgelopen oktober was het dan zo ver: de buitenlandsexcursie naar Brussel en het Europees Parlement. Deze reis stond in het teken van de Europese politiek en vond plaats van 27 t/m 30 oktober. Lidwien Koch neemt je in dit verslag mee door het programma en haar ervaringen tijdens de excursie.

Met z’n twaalven vertrokken wij op de donderdagavond met de IC-trein van Breda naar het hotel in Brussel Zuid. De volgende dag hebben wij gelijk, heel vet, het Europees Parlement bezocht! We bestookten Anja Hazekamp (Europarlementariër van de PvdD) en Tim Feij (pers- en beleidsmedewerker van het Europees Parlement en oud-PINK!-lid) met vragen over hun carrière, hun werk en hun visie op de toekomst. Ook zijn we door het Parlementarium gelopen en in de Plenaire Zaal geweest. De Plenaire Zaal is de grote ronde zaal met vele stoelen, die je wel eens op tv ziet als het om Europese politiek gaat.

Op de zaterdag kwamen wij een demonstratie tegen over Palestina en besloten mee te lopen tot aan de ingang van het Europees Parlement, waar blokkades waren opgezet door de politie en de politie groot aanwezig was. We zijn naar een watertentoonstelling, kathedraal en uitkijktoren geweest en hebben het Natuurhistorisch museum bezocht. Op de laatste dag zijn we teruggegaan naar het Europees Parlement en hebben een tour gekregen van een hele enthousiaste positieve man langs het enorme gebouw en het bijbehorende park. Hij vertelde hoe het gebouw en de Europese politiek in de afgelopen decennia tot stand kwamen en wie daar een belangrijke bijdrage aan hebben geleverd. Hierna hebben wij het spel ‘Jachtseizoen’ door heel Brussel gedaan en als afsluiting een groepsfoto gemaakt. We zijn die avond voor de laatste keer uit eten geweest en hebben toen helaas al de trein terug naar huis genomen. 

Eén van de dingen die mij het meest is bijgebleven is een hilarisch moment in de avond in ons hotel. We waren met een stuk of 7 mensen in een kring op een groot bed gaan zitten en waren met elkaar diep in gesprek toen ik opeens een spin zag zitten boven een van de stapelbedden. Ik riep gelijk: ‘Ooh, kijk, daar zit een spin!’ en sprong op om tissues te pakken. Op het moment dat ik met de tissues op het stapelbed wilde klimmen, vroegen anderen aan mij wat ik ging doen met die tissues. Dus ik zei heel droog: ‘Ik ga die spin doodmaken’ en begon al te klimmen toen ze opeens opsprongen en riepen: ‘Nee dat mag niet! Je mag de spin niet doodmaken. Het is een levend wezen.’ Ik was zo verbaasd door hun reactie maar op hetzelfde moment voelde ik mij zo dom! Wij zijn natuurlijk PINK! en wij zijn tegen het pijn doen en doden van dieren. Ik kon mijzelf wel voor mijn kop slaan, haha! Natuurlijk werd deze actie mij vergeven omdat ik nog niet zo lang lid ben bij PINK!. Uiteindelijk heeft iemand de spin gevangen en voorzichtig bij het raam naar buiten gelaten. Stiekem ben ik wel trots op het meededogen en de compassie van de andere PINK!ers, want daar mogen we best wat meer van hebben in deze wereld!

Het fijne van deze buitenlandexcursie was dat iedereen vrij was om een eigen plan te trekken en eropuit te gaan. Je kon naast het programma altijd beslissen om in je eentje of met een groepje ergens nog uit eten te gaan of om samen een bezienswaardigheid te bezoeken. Zo zijn twee mensen naar de film geweest en hebben sommigen besloten om lekker op de step door Brussel te toeren. Iedereen was enthousiast over het bezoek aan het Europees Parlement en we hebben heerlijk weer gehad! Alle lof voor Emmeline en Miroya die deze fantastische reis in elkaar hebben gezet en dankjewel aan alle mede-PINK!ers die mee gingen: jullie maakten deze reis compleet!

Waarden om tot de kern te komen - verslag

Op woensdag 7 september bood de Raad van leefomgeving en infrastructuur (Rli) een rapport aan de Minister van Klimaat en Energie aan. Het rapport geeft advies over de (politiek) besluitvorming rondom kernenergie. Ons bestuurslid Organisatie Miroya en bestuurslid Politiek Nicole waren bij de overhandiging. We vroegen naar het verminderen van energieverbruik, hoe jongeren betrokken worden bij de besluitvorming en of het rapport lessen had getrokken uit de besluitvorming rondom de RESsen.

De titel van het rapport zegt het al: “besluiten over kernenergie vanuit waarden”. Het rapport beschrijft eerst hoe er in de samenleving door de jaren heen over kernenergie is gedacht en gepraat. Je ziet hierbij dat de emoties vaak hoog oplopen, bijvoorbeeld wanneer er weer een incident heeft plaatsgevonden bij een kerncentrale. Tegelijkertijd zie je dat de discussie over kernenergie vaak vooral focust op wetenschap en techniek. Dit zag je goed terug in een videoreactie van Ed Nijpels. Nijpels was de voorzitter van het Klimaatberaad in 2018 en 2019, en is nu voorzitter van het Voortgangsoverleg Klimaatakkoord. Hij sprak in zijn reactie voornamelijk over het afwegen van de voors en tegens en over de financiële dekking. Tussen neus en lippen door benoemde hij nog dat veiligheid ook wel handig is, maar deed dit af als minder belangrijk. En dat is precies waar het pijnpunt ligt volgens de Rli.

In maatschappelijke discussies wordt vaak over feiten en wetenschappelijke kennis gesproken, alsof dat waardevrije zaken zijn. Daarbij wordt vergeten dat welke feiten je belangrijk vindt, of wat je prioriteit geeft, bepaald wordt door de onderliggende waarden die je hebt. Het rapport concludeert dan ook dat het maatschappelijke debat niet alleen moet gaan over technische kennis, maar ook over ethiek.

In het advies worden vijf waarden genoemd, die steeds terugkeren in het gesprek rondom kernenergie, namelijk: energiezekerheid, betaalbaarheid, veiligheid, duurzaamheid en rechtvaardigheid. Deze waarden moeten centraal staan in het gesprek over de rol van kernenergie in het Nederlandse energiesysteem. Dat gebeurt vaak al, maar op de achtergrond. De Rli adviseert dit expliciet te maken. De hoop is dat de maatschappelijke discussie op deze manier minder tegenstellingen oproept. Het expliciet benoemen van wat men belangrijk vindt en waarom iemand energiezekerheid bijvoorbeeld boven veiligheid plaatst, helpt bij het onderlinge begrip. 

Naast het expliciet gebruiken van deze vijf waarden, adviseert de Rli om de feitenkennis te vergroten en kernenergie niet als een los onderdeel te zien, maar te behandelen als onderdeel van het energiesysteem. Ze stellen vier kennisvragen en zeven beleidsvragen voor als leidraad voor de maatschappelijke discussie en de politieke besluitvorming (zie afbeelding). Ook adviseren ze burgers te betrekken bij de afweging van de waarden die centraal staan in het gesprek over kernenergie.

De urgentie klinkt ook in het rapport. We hebben niet zoveel tijd meer om keuzes te maken over welke energiebronnen we willen inzetten. Het werd niet genoemd in de presentatie, maar na een vraag van Miroya kwam gelukkig naar voren dat het advies ook ingaat op energiebesparing als een belangrijke afweging voor onze toekomstige energievoorziening. Ook benadrukten we, net als de aanwezige afgevaardigden van de Jonge Klimaatbeweging, het belang van jongeren betrekken bij besluitvorming over zaken als het toekomstige energiesysteem. Wij zijn immers de groep die er nog het langste mee door moet. 

Het rapport is een overzicht van belangrijke afwegingen die volgens de Rli gemaakt moeten worden om tot een breed gedragen besluit te komen. In het rapport zelf worden dus geen conclusies getrokken over over of we wel of geen kerncentrale nodig hebben in Nederland. Of over hoe het vervolgproces richting het besluit door de politiek wordt vormgegeven. Het advies stemt hoopvol doordat er verder wordt gekeken dan alleen cijfertjes, dus nu is het duimen dat het niet in ergens in een la blijft liggen.

Lees meer over het rapport en kijk de bijeenkomst terug via de website van de Rli.

PvdA kan door CETA laten zien wat hun rood-groene belofte waard is

Voorzitter Xenia en Bestuurslid Politiek Ilse schreven samen met twee bestuursleden van DWARS een opinieartikel over de rol van de Partij van de Arbeid in het tegenhouden van handelsverdrag CETA. Het artikel gepubliceerd op de website van BNNVARA en hier te lezen.

Helaas heeft de fractie van de Partij van de Arbeid in de Eerste Kamer inmiddels tóch voor CETA gestemd… Een tegenslag voor dier, natuur en milieu. 

BRUL! artikelen over oud-PINK! politici

Over twee maanden is de BRUL! er weer, het verenigingsblad van PINK!

Drie artikelen delen wij nu alvast, omdat die ook relevant zijn voor de gemeenteraadsverkiezingen.

We interviewden Jules Vaessen, derde PINK! lijsttrekker in Maastricht. Bredase Cynthia Pallandt, fractievoorzitter waterschap Brabantse Delta, schreef over asieldieren en wat de gemeente voor hen kan betekenen. En tot slot is er een artikel n.a.v. een interview van Pieter Groenewege, lijsttrekker Partij voor de Dieren Dordrecht met een unieke levensloop.

Heel veel leesplezier alvast!

De Nederlandse Klimaatmissie

 

Bestrijd de klimaatcrisis met de Nederlandse Klimaatmissie. Dé missie waarin wetenschappers en jongeren samen gaan om in 10 jaar naar 0% CO2-uitstoot te gaan. De politici van nu doen te weinig en wij zitten straks met de sores. Lees de plannen in de folder & teken de petitie!

Lees hier de plannen in de folder: 

Teken hier de petitie.

 

Politieke jongerenorganisaties: nieuw kabinet moet sneller in actie komen voor Rookvrije Generatie

Op maandag 31 mei, Wereld Niet-Rokendag, bundelen de politieke jongerenorganisaties hun krachten en doen een gezamenlijke oproep aan de politiek: het nieuwe kabinet moet sneller in actie komen om te zorgen dat kinderen rookvrij kunnen opgroeien.   

Nog steeds sterven 55 mensen per dag aan de gevolgen van roken. En elke week beginnen  honderden kinderen met roken. Dit is onacceptabel vinden de politieke jongerenorganisaties. De maatregelen in het Preventieakkoord moeten volgens hen sneller en concreter.  

Hilde Wendel van de JOVD (VVD), Léonie Janssen van Jonge Democraten (D66), Sander van der Goes van DWARS (GroenLinks), Tom Scheepstra van CDJA (CDA), Lotte Demarteau van Jonge Socialisten (PvdA), Bina Chirino van PerspectieF (CU), Leander Tramper van SGPJ (SGP) en Ilse Oldenburg van PINK! (PvdD) maakten samen een oproepvideo voor hun moederpartijen en delen deze op Wereld Niet-Rokendag via social media.

Zie ook www.rookvrijegeneratie.nl

Een (voor)aankondiging van de oproep vindt u hier:

Stemverklaring oproep comité 21 maart

Wanneer het er op aankomt, er een voorstel op tafel ligt en de stemming plaats moet vinden, staat iedere volksvertegenwoordiger uiteindelijk voor een binaire keuze: ja of nee. Maar die harde keuze doet lang niet altijd recht aan de complexe overweging die eraan voorafging. Een stemverklaring biedt die ruimte wel.

PINK!  staat ook vaak voor een binaire keuze, namelijk wanneer wij gevraagd worden een manifest te ondertekenen. En, zoals bij stemmingen, merken wij dat om de zoveel tijd een manifest langskomt die niet meteen duidelijk is – waar over gepeinsd moet worden, waar afwegingen moeten worden gemaakt, en waar we als bestuur niet meteen consensus over bereiken. Daarom maken ook wij soms gebruik van een ‘stem’verklaring.

Recentelijk zijn wij door het comité 21 maart uitgenodigd om hun manifest ter oproep van een demonstratie tegen racisme te steunen. PINK! is tegen racisme, en wij deinzen zeker niet terug van demonstraties. Toch hebben wij besloten om het manifest niet te steunen, en die schijnbare tegenstelling verdient naar onze mening een fikse toelichting.

Korte versie

Hoewel het manifest een aantal significante maatschappelijke problemen durft te benoemen die ook wij graag benadrukken, zoals de wijze waarop migranten soms onterecht als zondebok worden benut om systeemkritiek te voorkomen en de rampzalige gevolgen van klimaatverandering die in delen van de wereld nu al merkbaar worden, vinden we de wijze waarop dit manifest de problematiek belicht onhandig en op een aantal plekken helaas zelfs hypocriet. Wij vermoeden dat we het wereldbeeld van de opstellers behoorlijk nauw delen, maar vinden niet dat die aan de hand van dit manifest tot zijn recht komt of zal bijdragen aan de maatschappelijke discussie rondom deze thema’s.

Lange versie

De problemen die wij hebben met dit manifest vallen allemaal in één van de volgende categoriën:

  • Taalgebruik
  • Drogredenen
  • Onvoldoende onderbouwde beweringen

De problematische delen, in de volgorde waarin ze verschijnen in het manifest, waren voor ons:

1) “Een luide minderheid heeft het debat gekaapt, maar wij zijn met meer!”

Dit is een argumentum ad populum: argumentatie op basis van een meerderheid (of pluraliteit). Hoewel het bedoeld is ter bemoediging van mensen die zich zwak voelen in hun positie als iemand die tegen racisme is, blijft dit een drogreden, en is het riskant om dit (verder) te normaliseren. Zelfs binnen dit manifest kan het door iemand die zich nog niet identificeert met onze beweging overkomen als intimidatie, en dat lijkt ons onwenselijk.

2) "[demonstreer mee] vóór diversiteit”

Hoewel niet meteen als dusdanig herkenbaar, is dit een discriminerende uitspraak. Het spreekt een preferentie uit voor mensen op basis van de mate waarin hun persoonlijke eigenschappen afwijken van de norm.

3) “vóór een menselijk asielbeleid”

Uiteraard zijn wij wel degelijk voor een menselijk asielbeleid. Het probleem van deze uitspraak ligt dan ook alleen aan wat het lijkt te impliceren. Teveel partijen en organisaties hebben ondertussen de indruk geprobeerd te geven dat de wens voor een menselijk asielbeleid alleen samengaat met een poging om zoveel mogelijk vluchtelingen op te vangen, voor ons om van lezers te kunnen verwachten dat zij het onderscheid nog herkennen. Wij maken ons enorme zorgen op de manier waarop het ontvangen van een relatief klein aandeel van alle vluchtelingen zorgt voor maatschappelijk onvrede, waardoor de schijnwerpers op de kleine groep komen te staan, en het overgrote merendeel wordt vergeten. Onder meer daarom pleiten wij voor waardige regionale opvang van vluchtelingen, en willen wij niet de indruk wekken dat we daar anders in staan, zelfs niet aan de hand van een bewering waar wij eigenlijk geheel achter staan.

4) “tegen de opmars van rechts-populisme en extreem-rechts”

Wij vinden het niet gepast voor een politieke organisatie om te demonstreren tegen het bestaan of de populariteit van andere politieke organisaties. Onze rol is om hen inhoudelijk te bestrijden. Dat wij tegen de opmars van politieke stromingen anders dan de onze zijn lijkt ons ook zonder demonstratie voordehandliggend. Dat is namelijk waarom wij in verkiezingen strijden voor zetels die anders hen toe zouden kunnen komen.

5) “Overal in de wereld zien wij hoe rechts-populistische en extreem-rechtse partijen in opkomst zijn en autoritaire leiders worden gekozen.”

Hier beklacht over doen is in wezen anti-democratisch. Uiteraard is het wat ons betreft onwenselijk dat dit de situatie is, maar daarom zijn wij dan ook deel van een andere politieke beweging. Niemand schiet er iets mee op als we elkaar wederzijds bestaansrecht of validiteit gaan proberen te ontkennen, en als ‘onze kant’ het wel doet, waarop zouden we dan kunnen baseren dat de ‘andere kant’ het niet ook mag?

6) “Door in de aanloop naar de Europese verkiezingen hun campagnes op elkaar af te stemmen, proberen zij hun macht in de instituties verder te versterken.”

Dit is precies wat VOLT, DIEM25 en vele andere pan-Europese groeperingen doen. Het is letterlijk het idee van de Europese integratie en eenwording dat mensen en groepen de waarde gaan herkennen van over grenzen heenkijken en samenwerking zoeken met gelijkgestemden in andere landen.

7) “Deze partijen proberen de woede over [verschillende zaken] af te buigen door de schuld bij [o.a.] politiek links neer te leggen.”

Deze zin bevat een aantal redelijke zorgen, maar het feit dat rechtse partijen de schuld voor maatschappelijke problemen in de linkse aanpak denken te herkennen, is logisch geheel coherent. Het tegengestelde zou juist niet te rijmen zijn, en dus is het onredelijk om dit die partijen kwalijk te nemen.

8) “Met de PVV en FvD zijn er inmiddels twee partijen op de uiterst rechtse flank die steeds radicaler worden in hun retoriek en steeds verder gaan in hun omarming van extreem-rechtse denkbeelden.”

Wij vonden de bewering dat PVV steeds radicaler wordt hun rijke historie aan buitengewoon problematische uitspraken, opvattingen en acties afzwakken. Dit is een bewering die wij niet in staat zouden zijn te onderbouwen. Ditzelfde goldt om de tegengestelde reden, hun korte bestaansgeschiedenis die geen tijd heeft geboden voor significant veranderen, ook voor de veel nieuwere FvD.

9) “Haatzaaiende media stoken het vuurtje op.”

Dit populistische taalgebruik vonden wij niet passend in een manifest dat poogt een weerwoord te bieden tegen populisme.

10) “Fascistische groepen schrikken er niet voor terug om geweld te gebruiken.”

Dit vonden wij zonder context een betekenisloze uitspraak.

11) “Na jaren van normalisering van moslimhaat in het publieke debat”

Dit is een bewering die wij niet in staat zouden zijn te onderbouwen. Wij herkennen ook een verschil tussen kritiek op religie en haat jegens de personen die zich met die religie indentificeren, en denken dat het doen van een uitspraak als deze de indruk zou kunnen wekken dat wij dat verschil niet hebben herkend. Dat is het probleem met vage uitspraken als deze, ze leiden tot misinterpretatie waar een manifest juist zou moeten dienen tot opheldering en het uitkristaliseren van ideeën.

12) “horen wij populistisch-rechts en extreem-rechts opnieuw antisemitische samenzweringstheorieën uitspreken.”

Hoewel er inderdaad gelegenheden zijn geweest waarop dergelijke uitspraken te horen waren, en dit absoluut opgemerkt verdient te worden en tegengeluid mag verwachten, vinden wij het voor teveel verwarring zorgen om dat in dit manifest te doen, nadat in de vorige alinea de PVV en de FvD zijn aangehaald als voorbeelden van populistisch rechts. Het impliceert een connectie tussen de partijen en antisemitisme, terwijl PVV partijleider Wilders bekend staat om zijn pro-Israelische houding en het FvD consistent beroep doet op de ‘Joods-Christelijke traditie’ als het fundament van ons land.

13) “Mensenrechten en democratische vrijheden komen onder druk te staan.”

Dit is een bewering die wij niet in staat zouden zijn te onderbouwen, aannemende dat de zin refereert naar de situatie in Nederland, zoals het de indruk wekt te doen.

14) “ Dit meebewegen met rechts-populisme en extreem-rechts – ook door delen van links – ....“

Wij herkennen juist in dit manifest een voorbeeld van het met populisme meebewegen door links. Wij herkennen vijandig taalgebruik en uitspraken waar met een veel te brede kwast wordt geverfd.

15) “...Vluchtelingen worden gebruikt als zondebok voor een gebrek aan betaalbare woningen dat vooral het gevolg is van jarenlange bezuinigingen.”

Wij zijn ons niet bewust van delen van links die vluchtelingen gebruiken als zondebok in deze context, en dit is daarom een bewering die wij niet in staat zouden zijn te onderbouwen.

16) “Tegenover de manier waarop bevolkingsgroepen tegen elkaar worden uitgespeeld, zoeken wij de verbinding.”

Dit achten wij op basis van de vele verwijten die in dit manifest naar voren komen een feitelijk onjuiste uitspraak. Wij zouden er begrip voor hebben als een PVV- of FvD-stemmer zich door dit manifest aangevallen zou voelen, zo ook iemand die in alle oprechtheid niet in staat is te herkennen wat zwarte piet racistisch maakt.

17) “Wij vieren onze diversiteit”

Hier wordt het idee herhaald dat diversiteit inherent wenselijk is, en dus dat individuen die diversiteit bevorderen preferabel zijn boven individuen die dat niet of in mindere mate doen. Dit is daarom een onwenselijke uitspraak voor wie tegen discriminatie is. Daarnaast is het feitelijk onjuist: wie zich in dit manifest kan vinden is nadrukkelijk voor het verdwijnen van bepaalde opvattingen en wereldbeelden, wat diversiteitsverminderend is.

19) “Samen staan we sterk.”

Dit klopt wat ons betreft, en daarom spijt het ons hoeveel verdeeldheid dit manifest (vermoedelijk onbedoeld) creëert.