Alles wat betrekking heeft op onze omgang met niet-menselijke dieren
Kuikentjesconfetti & slingers in het slachthuis
Het is vandaag feest. Dat zou het voor alle dieren moeten zijn, maar in de praktijk is het dit alleen voor je eigen trouwe viervoeter, eigenwijze lapjeskat of gezellige metgezel. In de propvolle stallen waar andere trouwe viervoeters en gezellige metgezellen onvrijwillig vastzitten zul je alleen weinig slingers vinden. De bio-industrie staat niet bekend om confetti. Ook niet op dierendag.
Terwijl het ene dier vandaag een nieuw speeltje, knuffels en een extra snoepje krijgt, verliest de ander onverdoofd diens staart en gaan de piepjonge kuikentjes door de blender. Ach ja, de bio-blender. Alleen goed voor het produceren van kuikentjesconfetti en het verbergen van het leed achter eieren. Velen willen ondanks dit wel spiegelei op hun bord, en in de ochtend het liefste een glaasje mishandelde koe-melk. Ook op dierendag.
Eén dag per jaar doen aan dierenrechten is leuk, nu de andere 364 dagen nog. De tijd voor radicale systeemverandering is nu. Pak dus je vegan nugget en je glaasje havermelk, en kom in actie voor een einde aan de bio-industrie! Wie weet produceren we dan bij de volgende dierendag geen kuikentjesconfetti meer, en krijgen ook koeien de liefde die ze verdienen.
Daarom roepen wij alle politieke partijen op: ‘Stop met die struisvogelpolitiek, trek je kop uit het zand!’ En aan u, de lezer: verwen niet alleen de dieren waar de samenleving het label “knuffelbaar” op heeft geplakt. Geef alle dieren de liefde en zorg die ze verdienen. Hopelijk laat je daarna langer dan vandaag de melkpakjes vol dierenleed of het mishandelde stukje kip staan.
Jij laat je toch niet wijsmaken dat je melk nodig hebt?
“Melk is goed voor elk”, maar is dat ook echt zo? De meesten van ons zijn opgegroeid met het idee dat je melk nodig hebt om een gezond leven te hebben. Onderzoek laat zien dat het tegendeel waar is. En waarom dan melkproducten eten en drinken als het voor ontzettend veel dierenleed zorgt?
Daarom gaan PINK!, de jongerenorganisatie van de Partij voor de Dieren en social media fenomeen Lekkermenselijk, samen de strijd aan om af te rekenen met misvattingen over melkconsumptie. Met als doel: mensen bewust maken van de impact van melk op de dieren, het milieu en je gezondheid. Het is tijd om de leugens van de zuivelindustrie te ontmantelen!
Ontvang het anti-melk campagnepakket!
Nu als tijdelijk welkomstcadeau voor nieuwe leden.
Voordat een zoogdier in de melkveehouderij, zoals een koe, geit of schaap, melk produceert, moet die eerst zwanger worden. Dit gebeurt op een kunstmatige manier, dit betekent dat mensen hun arm in de anus van de koe steken, en dan een rietje met sperma via de vagina binnen brengen. De koe wordt tijdens de zwangerschap in een stalen kooi gehouden. Nadat de moeder zwanger is geweest en een band heeft opgebouwd met haar jong tijdens de zwangerschap, wordt het kalfje direct bij de moeder weggehaald.
De vrouwelijke kalfjes staan hetzelfde lot te wachten als hun moeder. De mannelijke kalfjes hebben daarentegen niet veel “nut”, omdat die geen melk produceren. Die gaan daarom naar een vetmestbedrijf waar ze meestal binnen 8 maanden naar de slacht gaan.
Het proces met de zwangerschap herhaalt zich keer op keer, totdat de kosten van de moeder hoger zijn dan de inkomsten. Dat houdt in, de moederkoe geeft “idealiter” ongeveer 25 tot 30 liter melk per dag. Op het moment dat een koe minder melk gaat geven, wordt ze naar de slacht gebracht. Meestal gebeurt dit als ze ongeveer 6 jaar oud is.
Ter vergelijking: In de natuur geeft een koe zo’n vier tot acht liter melk per dag. Aan haar kalf natuurlijk. Een koe wordt van nature zo’n 20 jaar.
Het maken van zoveel meer melk dan wat natuurlijk is voor een koe, zorgt voor gezondheidsproblemen. Stichting Wakker Dier: ‘Jaarlijks heeft meer dan de helft wonden en ontstekingen aan hun klauwen (voeten). Een op de vijf is kreupel en een op de vier heeft last van pijnlijke ontstekingen aan haar uier [Mastitis]. Ook baarmoederontsteking na de bevalling komt veel voor, bij een op de vijf koeien.’
Melkproducten eten en drinken is niet duurzaam om verschillende redenen. Het grootschalig kappen van bomen voor sojaplantages, die dienen als voer voor dieren, leidt tot ontbossing en het verlies van waardevolle ecosystemen. Dit zijn leefgebieden voor mensen en andere dieren.
Daarnaast zorgen de uitwerpselen van dieren in de zuivelindustrie voor een hogere stikstofuitstoot, wat leidt tot lucht- en waterverontreiniging.
Bovenstaande punten hebben negatieve gevolgen op het milieu en de biodiversiteit. Gelukkig zijn plantaardige alternatieven veel duurzamer. In een speciaal rapport van het IPCC over voedsel wordt een veganistisch dieet genoemd als de meest duurzame keuze.
De tegenstrijdigheid van de Verenigde Naties
De Food and Agriculture Organization (FAO) is een onderdeel van de Verenigde Naties dat internationale inspanningen leidt om honger te bestrijden. De FAO organiseert Wereldmelkdag, een campagne om het belang van melk als wereldwijd voedsel erkennen.
Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) is een onderdeel van de Verenigde Naties dat verantwoordelijk is voor het beoordelen van de wetenschap met over klimaatverandering. Het IPCC concludeert via onderzoeken om klimaatverandering tegen te gaan dat een dieet zonder zuivel het meest duurzaam is.
Op woensdag 22 februari wordt er in de Provinciale Staten gestemd over het nieuwe Ganzenakkoord. De gedeputeerden willen in het nieuwe akkoord doorgaan met de massale ganzenjacht om de economische schade voor boeren door ganzen te verminderen, terwijl het bewezen is dat dit niet werkt. De provincie is zelf ook al tot die conclusie gekomen in hun evaluatie van het vorige akkoord, maar helaas wordt er stug doorgegaan op dezelfde weg. Daarmee is het niet alleen onethisch, maar ook geen oplossing.
PINK! Politiek Noord-Nederland, ROOD Groningen, Jonge Socialisten Groningen en DWARS Groningen zijn fel tegenstander van dit nieuwe akkoord en hebben daarom gezamenlijk een manifest geschreven. Lees het hele manifest onder de afbeelding.
Manifest Ganzenakkoord Groningen
Na bijna 9 jaar is het tijd voor een nieuw Ganzenakkoord in de provincie Groningen. Het nieuwe Ganzenakkoord voor 2023-2029 gaat grotendeels door op dezelfde weg als de vorige. Er zijn weliswaar wat verbeteringen zoals plannen voor het verruimen van de foerageergebieden maar in essentie is het hetzelfde akkoord. Het massaal afschieten van ganzen wordt helaas nog steeds gezien als oplossing. Dit is slecht nieuws voor alle betrokkenen:
Het is bewezen dat de ganzenjacht niet werkt om de economische schade die ganzen maken te verminderen. Hoe meer ganzen je immers doodschiet, hoe meer ervoor terugkomen. Dit is niet alleen een conclusie van de provincie zelf in de evaluatie van het vorige akkoord, maar het is ook te zien in de almaar stijgende ganzenpopulatie en economische schade in Groningen ondanks verwoede pogingen van jagers en de provincie om dit te voorkomen. Bij deze pogingen worden veel ganzen ook nog wel geraakt door kogels maar niet gedood. Dit zorgt voor onnodig lijden. Schokkend hierbij is dat de gedupeerden het vergassen van ganzen niet uitsluiten. Dit is de meest wrede manier van ganzenjacht denkbaar, en het nieuwe akkoord faciliteert dit.
Er zijn veel diervriendelijke alternatieven voor de jacht die wel bewezen effectief zijn in het verminderen van de economische schade door ganzen. Denk hierbij aan een omschakeling naar natuurinclusieve landbouw, het omploegen van oogstresten, aanbrengen van barrières tussen water en land en verjaging via diervriendelijke en betaalbare middelen zoals lasers of ganzendraad. Rondom de voor de gans verboden gebieden is het planten van witte klaver ook nog een optie, ganzen eten dit namelijk veel liever dan gras en het heeft het bijkomende voordeel dat het goed is voor de bijen.
Er mocht in het GAK geen enkele organisatie meepraten die de belangen van de ganzen kon behartigen, zoals de vogelbescherming. Dit heeft gezorgd voor een eenzijdige belangen overweging waarin de ganzen compleet zijn vergeten.
Het is vooral de economische schade die groeit, niet de daadwerkelijke. De prijs voor gras is immers gestegen de afgelopen paar jaar en ganzen moeten nu hiervoor boeten terwijl zij niks te maken zouden moeten hebben met ons economisch systeem. Wel is het natuurlijk niet meer dan terecht dat boeren eerlijk worden gecompenseerd voor de schade die ganzen maken.
We komen net uit een wereldwijde pandemie en het risico op nieuwe zoönose is nog steeds groot. Op dit moment is er een dreiging van vogelgriep en het jagen en vervolgens consumeren van ganzenvlees verhoogt het risico op overdracht naar de mens tot onacceptabele hoogte. Dit is echt compleet onverantwoord.
Iedereen in de provincie, dus ook de boeren die nu economische schade ondervinden, hebben baat bij een provincie waarin natuur en dieren de ruimte krijgen met veel biodiversiteit. De plannen in dit akkoord gaan daar echter helaas recht tegen in.
Overwegende dat de provincie zelf al de conclusie trekt in hun evaluatie van het Ganzenakkoord uit 2014 dat het massaal doodschieten van ganzen niet werkt roepen wij op om woensdag 22 februari moties te steunen die een stop zetten achter de massale ganzenjacht als oplossing voor de economische schade die boeren ondervinden.
Het is niet meer te missen als je het nieuws een beetje volgt: de wolf is terug in Nederland. Aan het einde van de 19e eeuw verdween de wolf uit ons land. Mensen zagen het dier namelijk als bedreiging of concurrent, voor niets meer dan zijn plezier moorden. Wolven werden daarom opgejaagd en afgeschoten [bron]. De terugkeer van het dier brengt veel teweeg.
De ecologische waarde van de wolf
Vanuit natuurbewegingen komen overwegend positieve geluiden. De wolf draagt ontzettend veel bij aan de biodiversiteit. Wolven zorgen er bijvoorbeeld voor dat de hoeveelheid hoefdieren in hun leefgebied op peil blijft. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een vos, jaagt de wolf alleen op wat die nodig heeft. Daarbij gaat het vooral om zwakke en zieke hoefdieren. De resten die van de gevangen dieren achterblijven, leveren vervolgens voedsel voor vossen, buizerds, raven en andere kleine roof- en aasdieren. Zo draagt de wolf bij aan de biodiversiteit en de balans in het ecosysteem.
Maar dat niet alleen: door de aanwezigheid van de wolf veranderen ook de leefpatronen van de diersoorten waar die op jaagt. Dat wil zeggen: de kuddes van hoefdieren vermijden bepaalde plekken waar ze kwetsbaar zijn voor aanvallen van de wolf. Deze plekken worden vervolgens niet meer begraasd en op natuurlijke wijze bemest door de kuddes hoefdieren, wat ruimte biedt voor andere soorten begroeiing.
Een bekend voorbeeld van de invloed van de wolf is Yellowstone park. In 1995 werden hier wolven uitgezet. Daardoor gingen herten en andere prooidieren sommige rivieroevers vermijden. Dit bood kans aan bepaalde bomen om daar te groeien in plaats van als zaailing te worden opgegeten. Deze bomen trokken vervolgens bevers aan, die het hout gebruikten om dammen te bouwen in de rivier. Deze dammen zorgden voor afwisseling in snel en traag stromend water, waardoor zich poeltjes vormden in het landschap en de rivier ging anders stromen. Het aantal soorten vissen, vogels en insecten steeg [bron].
Kritiek op dit voorbeeld is dat er ook andere aspecten meespelen in deze ontwikkeling van de biodiversiteit in Yellowstone. De wolf wordt wellicht te veel eer toegekend, maar de positieve invloed op het natuurgebied is niet te ontkennen [bron]. Waarom zijn we dan toch zo bang voor de wolf?
Roodkapje syndroom
Ten eerste is er iets wat ook wel het “Roodkapje syndroom” wordt genoemd (bron). Mensen hebben een soort irrationele angst voor de wolf. Deze angst wordt gevoed door de verhalen die al generaties lang worden (door)verteld in onze samenleving. Denk aan “Roodkapje”, maar ook “de wolf en de zeven geitjes”, “de drie biggetjes”, en menig andere populaire serie of film. De wolf is vaak de slechterik of de vijand. Het dier wordt als sluw, gewelddadig en gevaarlijk weggezet.
Dit komt niet uit het niets: de wolf veroorzaakte vroeger overlast en werd daarom ook bejaagd. Maar omdat het vroeger zo was, betekent niet meteen dat dat nu ook weer het geval is. De wolf is niet gevaarlijk voor mensen. Veel mensen gaan ook op vakantie naar gebieden in Frankrijk, Duitsland of Italië waar ook grote roofdieren zijn gevestigd.
Landbouwvee zou in theorie gevaar kunnen lopen. Maar onderzoek naar de situatie in Oost-Duitsland door de universiteit van Wageningen heeft laten zien dat het nemen van preventieve maatregelen, zoals het gebruik van schrikdraad, om vee te beschermen goed werkt. Dierverzorgers zijn het ook wettelijk verplicht om dieren, zowel uit de bio-industrie als dieren die met andere doeleinden worden gehouden, waar nodig te beschermen tegen roofdieren. Wanneer er dus een dier aangevallen en/of gedood wordt door de wolf, ligt de schuld dus bij de verzorger – en niet bij de wolf.
Daarnaast is de hoeveelheid dieren die de wolf aanvalt, niet te vergelijken met de hoeveelheid dieren die we dagelijks naar de slacht sturen voor onze eigen consumptie. De wolf heeft in 2021 in Nederland 227 schapen en 4 kalveren gedood. De mens daarentegen, heeft in datzelfde jaar 672400 schapen en 1548600 kalveren gedood. Daarmee is de selectieve verontwaardiging over de wolf die veedieren aanvalt, op zijn minst hypocriet. Het doden van (vee)dieren is kennelijk enkel acceptabel wanneer het de mens dient, doden is een recht dat alleen de mens toekomt.
De mens als maatstaf
Het gevaar van de wolf is dus minimaal en waar het dier wel gevaar zou kunnen opleveren, is te voorkomen. Dit brengt ons bij het tweede aspect van deze irreële angst voor de wolf. We zijn nog altijd geneigd om dingen alleen vanuit het menselijke perspectief te benaderen. We voelen ons verheven boven en los van de natuur, in plaats van onderdeel ervan. We voelen ons mens, in plaats van een menselijk dier.
Vanuit een mens-centraal perspectief zou je kunnen huiveren bij de terugkomst van de wolf. Maar als we met een breder perspectief naar de komst van de wolf kijken, dan blijkt het tegendeel waar. Het is ook een kwestie van de gevolgen op de korte termijn tegenover de gevolgen op de lange termijn. Op korte termijn – en in de media – zien we vooral het “verlies” van de boeren. Terwijl de lange termijn gevolgen, zoals ook Yellowstone, waarschijnlijk nog een flink aantal jaren op zich laten wachten. Maar dan heb je ook wat: een grotere biodiversiteit, een stabiel aantal hoefdieren, en vooral een niet zo boze wolf.
Voorgeschoteld worden met een vleesje1 leek voor velen van ons (als kind) waarschijnlijk de normaalste zaak van de wereld of zelfs vanzelfsprekend. Een ingesleten norm die onderdeel is van carnisme, al is de rol van vleesje niet voor elk dier “weggelegd”. Voornamelijk het varken, de koe en de kip worden als meest geschikte kandidaten gezien. Hoe komt dat? Huisdieren zijn immers populair en doorgaans prominent aanwezig in ons leven, maar schijnbaar niet op ons bord. Een norm en gedachtegoed waarbij het plaatsen van vraagtekens gepast zou zijn, want is het ene dier waardevoller dan het ander? Wat betekent dit en hoe komt dat?
Het fenomeen waarbij onderscheid gemaakt wordt tussen verschillende soorten dieren, op basis van morele waardigheid, heet speciesisme. In deze context wordt het eten van huisdieren als immoreel bestempeld, daarentegen wordt het eten van dieren zoals de koe gerechtvaardigd en gebagatelliseerd. Het onderscheid en de machtsverhouding tussen menselijke en niet-menselijke dieren valt zo ook onder speciesisme.
Gelukkig blijft het bewustzijn omtrent dierenwelzijn groeien, zowel op nationaal als mondiaal niveau, met als positieve bijkomstigheid: meer interesse in vegetarisme en veganisme. Tevens heeft het in Nederland geleid tot een daling in vleesconsumptie3 wat de trend flexitarisme een groter podium heeft gegeven. Gezien de zichtbaarheid en reikwijdte van sociale media en dergelijke platforms zou er gezegd kunnen worden dat de kern van het probleem niet zit in het gebrek aan bewustzijn dan wel onwetendheid van de mens.
Met deze kennis – en het feit dat vleesconsumptie gelijk staat aan dierenleed – lijkt het antwoord op de vraag wat mensen tegenhoudt om volledig4 te stoppen met het consumeren van dierlijke producten minder voor de hand liggend. Zou het eten van dierlijke producten dan zo verankerd zitten in onze cultuur of zit de aard van het beestje ergens anders?
Cognitieve dissonantie5 zou, naast carnisme, helderheid kunnen geven over de psyche van de mens bij het consumeren van vlees. Een vergelijking ter illustratie van deze “rolspeler”. Niemand doet alsof, zonder aanleiding, pro-dierenleed te zijn. Integendeel men lijkt dan wel is en masse tegen dierenleed, bij een eenduidige opvatting zoals deze zou het wenselijk zijn om te minderen dan wel stoppen met het consumeren van vlees. Een opvatting die in de praktijk slechts ter symbool lijkt te dienen, aangezien het aantal vegetariërs en veganisten (4% – 6 % van de bevolking) niet opweegt tegen het aantal mensen dat vlees blijft consumeren. Een toppunt van inconsistentie en tegenstrijdigheid waarin men (h)erkent dat het eten van huisdieren zoals een hond onethisch is, maar deze norm niet doortrekt op alle andere niet-menselijke dieren. Toch gaat dit niet op wanneer men in de supermarkt staat en zonder gene weer kilo’s kipfilets inslaat.
Kortom, het ligt doorgaans niet aan het feit dat men onwetend is of zich niet bewust is van het dierenleed maar aan de bewuste keuze om daar niet bij stil te staan en (waar mogelijk) naar te handelen.
1 In deze context wordt gerefereerd naar de normalisering en ingesleten norm wat betreft het consumeren van vlees. Door gebruik te maken van een verkleinwoord, zoals vleesje, wordt de suggesties gewekt dat het dier ondergeschikt is aan de mens, dit is in deze tekst sarcastisch gebruikt. 2 De ideologie die mensen conditioneert om de consumptie van vlees te rechtvaardigen. 3 Genuanceerd, gezien de vleesconsumptie recentelijk gestegen is. 4 In sommige gevallen is het niet vanzelfsprekend dan wel mogelijk om een volledig vleesloos bestaan/plantaardige levensstijl (na) te leven, dit is in acht genomen bij het schrijven van deze column. Elke (tussen)stap wordt gezien als een vooruit, de intentie is niet het persoonlijk afvalligen van individuen. 5 Bij cognitieve dissonantie is in deze column een focus gelegd op twee kenmerken van deze inconsistentie, namelijk: twee tegenstrijdige gedachten en het gedrag wat men vertoont kom niet overeen met eigen opvattingen.
Disclaimer: deze column gaat specifiek in op de psyche van de mens ten aanzien van vleesconsumptie, de economische belangen (van de melk- en vleesindustrie) die globaal gezien de grootste impact hebben en fors bijdragen aan de instandhouding van het probleem, zijn buiten beschouwing gelaten. De colum richt zich op de verhoudingen in Nederland.
Trigger warning je ziet hier nare beelden uit de varkensindustrie.
De dag dat we dieren in het zonnetje zetten. Dat we ons huisdier een extra knuffel geven. Maar terwijl onze huisdieren vertroeteld worden, zitten koeien, kippen en andere dieren voor en door óns in gevangenschap. Voor deze dieren is er geen dierendag. Maar waarom? Wat is het verschil?
1 Juni is het Wereld melkdag: Een dag waarop een industrie wordt gepromoot die eigenlijk niet zou moeten bestaan. Daarom komt PINK! met stickers om ons te wapenen tegen de melkindustrie. Het moet afgelopen zijn met het fabeltje waarbij de koe vrolijk in de wei staat met haar kalf. Kijk de video hieronder voor meer informatie, of lees de tekst onder het filmpje:
1 juni is het Wereld Melkdag. Een dag waarop een industrie in het zonnetje wordt gezet die schadelijk is voor dier, mens én natuur. Zo slachtten we in Nederland in 2017 1,5 miljoen kalfjes, omdat je als mannelijk kalf blijkbaar geen andere functie hebt dan vleesproductie
De melkindustrie heeft veel negatieve gevolgen, die we niet allemaal kunnen bespreken. Het is namelijk tijd voor actie. Mensen moeten weten wat er schuilgaat achter een pak melk. Laten we mensen wakker schudden!
Daarom heeft PINK! stickers ontworpen en laten drukken. De stickers bevatten korte teksten die als confronterend ervaren kunnen worden. Dit zijn de stickers: ‘Melk jij je moeder ook elke ochtend? Koeienmelk = moedermelk’, ‘Voor dit product zijn pasgeboren kalfjes permanent van hun moeder gescheiden. Kies leedvrij. Kies plantaardig’, en ‘Niet je moeder? Niet je melk. Melk is voor baby’s’. Wat je doet met de stickers is aan jou. Plak het op je laptop, op de melkproducten van je huisgenoten. Bedenk wat leuks, maar onthoud dat wij niet verantwoordelijk zijn voor eventuele overtredingen van de wet!
Wil je stickers ontvangen? Stuur dan een berichtje naar politiek@pinkpolitiek.nl Je kunt ook samen met andere PINKers in jouw omgeving een bestelling plaatsen, dat scheelt ons werk en is beter voor het milieu. Iedereen krijgt een vast aantal stickers en een goede verdeling van de drie soorten stickers. Ga vooral stickers plakken, want de koeien hebben ons nodig!
We rekenen op je, tot snel!
Red de zwanen. Stop de jacht!
De provincie Friesland heeft toestemming verleend om de rest van het jaar, in bijna de hele provincie, knobbelzwanen af te schieten. Dit laten wij niet zomaar gebeuren. Hierom tekent PINK! Noord-Nederland, samen met tien andere organisaties, bezwaar aan!
Update: Het is gelukt! De zwanen zijn gered!
Het is gelukt! De zwanen zijn gered! Tijdens onze bezwaarprocedure heeft Animal Rights NL de zaak naar de rechter gebracht. Zoals verwacht was de rechter het met hen eens. Hiermee is er officieel een streep door het besluit gezet, en blijft jacht op knobbelzwanen in Friesland verboden. Wij zijn hier natuurlijk enorm blij mee, dus Animal Rights NL, bedankt!
Originele tekst:
Faunabeheereenheid Fryslân heeft van de provincie Fryslân toestemming gekregen om het hele jaar in bijna de hele provincie knobbelzwanen te doden. Dit zou nodig zijn omdat gewassen beschermd moeten worden. Dit besluit is volkomen buitensporig, en wat ons betreft onacceptabel. Zwanen vormen niet 365 dagen per jaar, op elk stukje grond van Friesland een bedreiging voor gewassen. Een besluit dat zwanen dan toch het hele jaar, in de hele provincie afgeschoten mogen worden is onrechtmatig – dat heeft de rechter in 2017 al bepaald.
Er zijn veel diervriendelijke methoden beschikbaar om zwanen bij gewassen weg te houden, zonder dat daarbij doden hoeven te vallen. Wat ons betreft moeten deze worden ingezet. Zo kunnen de gewassen worden beschermd, zonder dat zwanen hier zwaar emotioneel en fysiek leed voor moeten ervaren. Hierom tekenen wij bezwaar aan bij de provincie Fryslân tegen dit besluit. Ons volledige bezwaarschrift vindt je hieronder.
Wij doen dit echter niet alleen. Samen sta je sterk! Hierom zijn we enorm blij en dankbaar dat we dit samen met tien andere organisaties kunnen doen. Samen voor de zwanen!
Opiniestuk door Tyler Rozema, bestuurslid afdeling Noord-Nederland 2019.
Vandaag hebben duizenden boeren geprotesteerd in Den Haag. Zij zijn boos omdat zij vaak worden aangewezen als milieuvervuilers. Meerdere partijen, zoals de Partij voor de Dieren en GroenLinks, kaarten dit al langere tijd aan, en het aansluiten van D66 bij onze kant met het woord van Tjeerd de Groot lijkt de druppel te zijn geweest voor vele boeren in Nederland.
PINK! respecteert deze actie. Iedereen heeft het recht om te protesteren, dus ook deze boeren. Wij willen dit moment nemen om onze visie te delen: Wij zijn tegen intensieve veeteelt, maar niet tegen boeren.
Het feit is en blijft dat de bio-industrie en de productie van dierlijke producten de grootste vervuilende factoren ter wereld zijn. Dit is door de wetenschap al meermaals aangetoond, dat kunnen we niet ontkennen. Het inkrimpen van de veestapel en de overstap naar een plantaardig(er) dieet zijn essentiële stappen in het bevechten van de klimaatcrisis en het leefbaar houden van de planeet.
Natuurlijk willen we echter niet dat de boer alleen komt te staan. Natuurlijk willen wij niet dat boeren hun inkomensbron weg moeten doen en het daarna maar uit moeten zoeken. De boeren zijn grotendeels slachtoffer van het huidige systeem.
De prijs van dierlijke producten als vlees en zuivel is absurd laag. De concurrentie van spotgoedkope producenten uit het buitenland in combinatie met de uitknijping door supermarkten dwingt de Nederlandse boeren om hun veestapels zo extreem groot en niet diervriendelijk mogelijk te maken om het hoofd boven water te kunnen houden.
PINK! wil over naar een agrarisch systeem waar dit niet nodig is. Wij willen over op een systeem waar de boeren een eerlijke prijs krijgen voor de producten die zij leveren. Wij willen af van de buitenlandse import van dierlijke producten en producten bestemd voor de veeteelt. Wij willen dat overheidssubsidies niet langer worden gebruikt om de prijs van dierlijke producten kunstmatig laag te houden, maar om boeren te ondersteunen in de transitie naar een duurzame vorm van landbouw waarmee zij toch een fatsoenlijk en eerlijk inkomen kunnen verdienen.
Wij zijn het niet eens met het huidige landbouwsysteem, en wij willen werken aan oplossingen waarbij het welzijn van dieren en de planeet altijd wordt gegarandeerd. Maar vanzelfsprekend willen wij niet dat de boeren hierbij ondergesneeuwd raken. Ook bij een duurzaam systeem is hun verdienste in de voedselvoorziening essentieel. Het systeem moet om, maar ook in dit nieuwe systeem zijn boeren nodig. Boeren die de ruimte hebben om hun werk te doen op zo’n manier dat dieren de ruimte hebben om hun natuurlijke gedrag te vertonen, en de planeet leefbaar blijft.
Wij hopen alleen dat boeren ook graag een deel van dit nieuwe systeem willen zijn.
Meer informatie over onze visie op landbouw kun je vinden op deze pagina.
Facebook
WhatsApp
Twitter
LinkedIn
In het zuiden van het westen
Geschreven door ons lid Leah Menting, in Casa Grande, Arizona, voor een tussenjaar.
Beste PINK!ers...
Ik zit momenteel al 4 maanden in Arizona en er zijn mij al een aantal dingen opgevallen aan de manier hoe de meeste mensen omgaan met dieren en milieu. Onder dieren gaan de gigantische boerderijen, fairs, jagen en omgang met huisdieren. De boerderijen hier zijn enorm groot. Hierdoor krijgen de dieren niet genoeg individuele aandacht. Ze lopen in de hitte met een beetje schaduw en een aantal ventilators. De mensen die ik tot nu toe hierover heb gesproken gaven mij niet de indruk dat zij niet veel gaven om de dieren. Er is namelijk maar 1 ding wat belangrijk is, en dat is geld. De mensen zien de dieren niet als levende individuen maar eerder als geldmakende machines.
Fairs zijn heel populair. Mensen hebben hun eigen biggetjes en proberen ze zo groot en dik mogelijk te maken om zo prijzen te winnen. Wat er met die varkens gebeurt na de Fair kun je wel raden… Veel mensen eten hun eigen varken na de fair. Om eerlijk te zijn is dit wel milieuvriendelijker dan het kopen van vlees in de supermarkt. Toch ben ik er op tegen. Sommige mensen zijn er ook niet blij mee. Ik heb toevallig een vriendin die vegetariër is maar zij doet wel mee aan de fair. Ze heeft de organisatoren zo ver gekregen dat haar varken na de fair niet geslacht hoeft te worden. Change is coming, maar fairs gaan zo ver terug in de geschiedenis van sommige dorpen dat het heel lastig wordt om er vanaf te komen. Tradities en gewoontes zijn heel belangrijk. Mensen wijken niet graag af van dingen die zij al jaren op dezelfde manier doen.
Een ander ding wat heel populair is onder de Amerikanen is jagen. Veel mensen jagen in het weekend voor hun eigen eten. Daarvoor doden ze bijvoorbeeld edelherten, konijnen, gevogelte en vissen. Het is voor veel mensen een belangrijk onderdeel van hun leven. Ze doen mee aan wedstrijden en er wordt zonder respect met de dieren omgegaan en over ze gesproken. Net als de dieren op de boerderij gaat het niet om de dieren maar om het geld en het plezier dat mensen ervan ervaren. Toch is het jagen wel weer milieuvriendelijker dan vlees kopen in de supermarkt. Ook het jagen gaat generaties terug in de tijd en mensen vinden het lastig om oude tradities los te laten.
Dan de huisdieren. Het is nog duidelijker dan in Nederland dat huisdieren een totaal andere rang hebben dan dieren zoals koeien, kippen en varkens. Bij honden wordt er een onderscheid gemaakt tussen binnen- en buiten-honden. De buiten-honden worden vooral gebruikt voor de jacht en zijn dus geen knuffeldieren en de binnen-honden zijn echt de honden die ‘s avonds gezellig bij je op de bank komen zitten. Omdat een behoorlijk aandeel van de bevolking in mijn omgeving niet veel geld heeft, worden niet alle huisdieren gecastreerd en dit leidt ook weer tot nestjes puppies en kittens die niet gewenst zijn.
Milieubewustzijn is iets wat hier niet bepaald leeft. Recycling gebeurt amper of niet. Glas wordt niet gerecycled, dus veel producten zoals mayo, nutella en pindakaas zitten in plastic die vervolgens door velen ook niet worden gerecycled. Wanneer mensen van groot afval af moeten zoals banken, toiletten, badkuipen en autobanden wordt dit meestal in de woestijn gedumpt. Ik heb al een aantal keren door de woestijnen rondgereden en overal ligt afval. Op school tijdens lunch worden er vooral plastic bekers en borden gebruikt. Dus elke dag zitten de afvalbakken op school bomvol met dat vreselijke plastic. Er worden soms dagen georganiseerd door een vrijwilligerswerk-club op school om afval op straat op te ruimen, maar dit zijn alleen de straten rondom de school. Het opruimen van afval in de woestijnen begint niemand aan. We zouden wel een Boyan Slat voor de woestijnen kunnen gebruiken.
Kort samengevat zijn de dingen die altijd terugkomen traditie en geld. Mensen houden zich sterk aan oude tradities en gewoontes. De Amerikaanse cultuur staat bekend om de grote hoeveelheid van vleesconsumptie en dat is overal duidelijk te merken. Mensen staan er niet bij stil dat wat op hun bord ligt ooit heeft rond gestrompeld op de gigantische boerderijen. Verder is het meer dan duidelijk dat geld de grootste prioriteit is. De meeste mensen weten wel van klimaatverandering en andere milieuproblemen af maar ze vinden over het algemeen hun portemonnee toch echt veel belangrijker. En omdat mensen niet bekend gemaakt worden met milieuvriendelijke, diervriendelijke en goedkopere alternatieven gaat hier ook niet snel verandering in komen. De ogen zijn gesloten voor alles wat zich afspeelt in de wereld omdat het voor veel mensen toch niet dicht bij huis voelt en iedereen het wel welletjes vindt zo. Hoog tijd dus dat die ogen geopend gaan worden.
Wij gebruiken cookies om de functionaliteit van de website te verzekeren.
Deze website gebruikt cookies om de functionele werking van de website te garanderen. Als je via onze websites naar andere websites gaat (bijv. linkedin, google calendar) dan kan er gebruik gemaakt woorden van third party cookies. Deze cookies zullen opgeslagen worden in jouw browser als je daarvoor toestemming geeft.
